Hoe praat je met kinderen en tieners over onzekerheid?

Wat een jaar is 2020 geweest. We hadden dit jaar niet gepland en de dingen blijven onzeker en onvoorspelbaar. Er zijn veel dingen in het leven die onzeker en ongepland zijn. Wanneer we vast komen te zitten in 'Dat is niet eerlijk' denken of 'Waarom is dit gebeurd?'l”-mentaliteit lopen we het risico dat we vastlopen, steeds angstiger worden en boos worden over onze omstandigheden.

Als ouders, verzorgers, leraren en volwassenen is het belangrijk om kinderen de waarde bij te brengen van aanpassing aan veranderende omstandigheden. Het is zelfs een opmerkelijk geschenk om ze te leren hoe ze dit moeten doen. Het probleem? Wat alsjijweet je ook niet hoe je dat moet doen? Ons vermogen om anderen te onderwijzen wordt beperkt door ons eigen inzicht, bereidheid en ervaringen.

Laten we beginnen met een paar belangrijke definities, zodat u zich beter uitgerust voelt om onze volgende generatie een gezondere manier van leven te leren.

Onzekerheidsvermijding is een van de vijf culturele dimensies gepresenteerd door Geert Hofstede in zijn boek uit 1980 over het onderwerp „Cultuurgevolgen”. Hij stelde vast dat elke cultuur wordt gevormd door de manier waarop ze zekerheid versus onzekerheid zien. Onzekerheid wordt gedefinieerd als een situatie, uitkomst of resultaat die onbekend of onvoorspelbaar is. Sommige mensen gedijen en voelen zich op hun gemak onder deze omstandigheden. Anderen doen aan onzekerheidsvermijding omdat ze liever in situaties blijven die prettiger aanvoelen. Mensen die de voorkeur geven aan een hoge mate van zekerheid, zoeken naar stabiliteit, structuur, grenzen, sociale normen en regels die hen in staat stellen om resultaten te voorspellen - en dus risico's vermijden. Degenen die het goed vinden met onzekerheid zijn flexibeler, passen zich aan en omarmen ambiguïteit. In welke categorie zit je?

Hier zijn een paar tips om voor jezelf te overwegen en om de kinderen in je kring waardevolle levenslessen te leren:

Werk aan een flexibele mindset

We zijn het er allemaal over eens dat het leven oneerlijk kan aanvoelen, dat de dingen voor ons moeten werken en dat we moeten krijgen wat we verdienen. Dit is echter niet altijd het geval. Als psycholoog heb ik veel te vaak gehoord, vooral van volwassenen, dat als ze hard werken, ze een gerechtvaardigde beloning zouden moeten krijgen. Eerlijk gezegd verwachten we dat als we goed doen, goede dingen aan ons teruggegeven moeten worden. Helaas is dit niet altijd het geval. Ik merk dat kinderen er echt baat bij hebben deze les vroeg te leren. Hier is een scenario: een tiener was een goede vriend van een leeftijdsgenoot, maar die vriend verraadt hen en roddelt over hen. Je kunt contact maken met die tiener door te zeggen: 'Het voelt heel teleurstellend als je de beste bedoelingen voor je vriend had en het niet werd teruggegeven. Dat doet echt pijn. Soms behandelen mensen ons zoals we verwachten en soms niet. Het spijt me zo dat dit je is overkomen.' Door je woorden geef je empathie, troost en een kleine dosis waarheid te midden van de teleurstelling. Je helpt ze in wezen om te begrijpen dat het leven niet altijd werkt zoals we verwachten en dat is oké.

Versterk de boodschap dat kracht te vinden is in zwakte

Dit gaat niet over zeggen dat het goed is als er slechte dingen gebeuren of dat we een tragedie nodig hebben om een ​​beter mens te zijn. Die berichten kunnen schadelijk zijn. Leer in plaats daarvan kinderen en tieners de waarde van het vinden van hun stem en het verkrijgen van kracht in onzekerheid. Ik gebruik vaak metaforen om dit punt duidelijk te maken. Het klinkt ongeveer als volgt: “Ik herinner me een bepaalde hete zomer hier in Texas, toen het gras echt bruin en droog was. Een groot stuk gras vloog in brand. Nadat het vuur was uitgegaan, zoals verwacht, was het gras dat vlam vatte verkoold, verbrand en kaal. Binnen een paar dagen begon er nieuw felgroen gras te groeien in het midden van het verbrande gras. Is dat niet interessant? Het nieuwe gras was eigenlijk gezonder, levendiger en groener dan het bruine gras eromheen.” Er zijn zoveel voorbeelden in de natuur en in ons eigen lichaam waar kracht kan worden gevonden als we op ons zwakst zijn. Wanneer dingen veranderen en er onverwachte verschuivingen zijn, kunnen dit kansen voor groei zijn. Groei vindt plaats tijdens druk, stress en over onze grenzen geduwd worden. Het is belangrijk om kinderen deze les te leren. Het veld van posttraumatische groei praat hier ook veel over.

We zullen niet altijd comfortabele gevoelens ervaren

Tegenwoordig zijn mensen erg in beslag genomen door het hebben van 'goed voelen'-gevoelens met het vermijden van ongemakkelijke. Ze doen hun uiterste best om de 'goede' gevoelens zo vaak mogelijk te voelen, terwijl ze de 'slechte' gevoelens verdoven of vermijden. Als kinderpsycholoog merk ik dat kinderen en sommige jongvolwassenen (van 7 tot 22 jaar) hierdoor blijven worstelen.

Hier zijn enkele dingen die ze zouden kunnen zeggen en hoe u kunt reageren.

Kind: “Mijn vriend was het in de klas niet met me eens. Ze mogen me niet aardig vinden. Niemand zal me ooit aardig vinden.'

Jij: “Dat klinkt zwaar. Het klinkt alsof je je gekwetst voelde door hun opmerkingen. Gezonde discussies voeren houdt soms in dat je dingen vanuit verschillende perspectieven zegt. Hoewel het moeilijk te horen is, hoe kun je een leuk en gezond debat voeren met anderen die een andere mening hebben dan jij?”

Tiener: 'Wat als ik mijn test doe en faal, dan van school wordt gegooid en dakloos word?'

Jij: “Wacht even. Laten we onze gedachten vertragen. Je bent bang dat je je toets niet haalt, maar je weet dat je hard hebt gestudeerd en je best zult doen. Als je slecht scoort, heb je nog steeds opties. Je kunt hulp zoeken, bijles krijgen, met je leraar praten en hard blijven werken. Welke optie zou u willen onderzoeken als u een ongewenst resultaat heeft?”

Het is belangrijk om kinderen en tieners te leren dat wanneer dingen in hun wereld onzeker blijven, zekanoverweeg hun opties en ga toch door. Ze kunnen leren taken uit te voeren en risico's te nemen, onzekerheid leren omarmen en een nieuwe reeks grenzen en verwachtingen vaststellen om van te leven. Wanneer deze dingen plaatsvinden, kunnen we echt een generatie hebben die kan gedijen, zelfs als de dingen onzeker voelen.