De woede-ijsberg

Heb je je ooit afgevraagd waarom we boos worden?

Volgens psycholoog Daniel Goleman zijn 'emoties in wezen impulsen om te handelen, de onmiddellijke plannen om met het leven om te gaan die evolutie ons heeft ingeprent.'

In zijn boek 'Emotionele intelligentie' vertelt Goleman ons dat woede ervoor zorgt dat het bloed naar onze handen stroomt, waardoor we gemakkelijker een vijand kunnen raken of een wapen kunnen vasthouden. Onze hartslag versnelt en een golf van hormonen - inclusief adrenaline - creëert een golf van energie die sterk genoeg is om 'krachtige actie' te ondernemen.

Op deze manier wordt woede ingebakken in onze hersenen om ons te beschermen.

Het doel van woede

Als je niet zeker weet waarom je boos bent, probeer dan aan woede te denken als een ijsberg. Het grootste deel van een ijsberg is verborgen onder het wateroppervlak.

Evenzo, als we boos zijn, kunnen er andere emoties onder de oppervlakte verborgen zijn. Het is gemakkelijk om iemands woede te zien, maar het kan moeilijk zijn om de onderliggende gevoelens te zien die de woede beschermt.

Dave dacht bijvoorbeeld dat hij een woedeprobleem had. Als zijn vrouw hem een ​​verzoek deed, bekritiseerde hij haar. Hij hield niet van zijn reacties, maar hij voelde dat hij er niets aan kon doen. Terwijl hij werkte aan het ontdekken van zijn dromen binnen een conflict en de ruimte tussen zijn woede en zijn acties begon op te merken, opende hij de deur naar een diep besef.

Hij had niet echt een woedeprobleem. In plaats daarvan had hij het gevoel dat zijn vrouw onmogelijke eisen aan hem stelde. Door te proberen zijn woede te begrijpen en te accepteren, in plaats van het op te lossen of te onderdrukken, begon hij zijn huwelijk te verbeteren door zijn woede te herkennen als een signaal voor een behoefte - een behoefte om gezonde grenzen te stellen aan wat hij wel en niet wilde doen.

Het verhaal van Dave wijst op een belangrijk concept. Zoals Susan David, Ph.D., auteur van 'Emotional Agility', 'zegt: 'Onze rauwe gevoelens kunnen de boodschappers zijn die we nodig hebben om ons dingen over onszelf te leren en kunnen inzichten geven in belangrijke levensrichtingen.'

Haar punt is dat woede symptomatisch kan zijn voor andere onuitgesproken emoties.

Woede als beschermer van rauwe gevoelens

Volgens het onderzoek van Paul Ekman is woede een van de zes ‘basisemoties’ die in de Atlas van Emoties samen met walging, angst, geluk, verdriet, verrassing. Woede wordt op een of ander moment door iedereen gevoeld en het is volledig geldig als zijn eigen emotie.

Er zijn echter momenten waarop andere emoties de woede aanwakkeren en we gebruiken woede om de rauwe gevoelens die eronder liggen te beschermen. Onder Daves woede lag pure uitputting en het gevoel dat hij niet goed genoeg was voor zijn vrouw. Dus zijn woede werd gevormd door die teleurstelling over zichzelf en beschermde hem tegen diep pijnlijke schaamte.

Leren om woede te herkennen als niet alleen een fundamentele, geldige emotie, maar ook als een beschermer van onze rauwe gevoelens, kan ongelooflijk krachtig zijn. Het kan leiden tot helende gesprekken waardoor stellen, maar ook kinderen en ouders, elkaar beter kunnen begrijpen.

Het staat bekend als 'de Woede-ijsberg', omdat het andere emoties en gevoelens toont die op de loer liggen onder de oppervlakte. Soms is het schaamte, eenzaamheid, depressie of angst. Andere keren is het een combinatie van verschillende gevoelens.

Drie tips om naar woede te luisteren

Een van de moeilijkste dingen van het luisteren naar de woede van een kind of geliefde, vooral wanneer het op ons is gericht, is dat we defensief worden. We willen terugvechten als onze eigen woede aan de oppervlakte komt. Als dit gebeurt, krijgen we een verhitte verbale strijd waardoor beide partijen zich onbegrepen en gekwetst voelen. Hier zijn drie krachtige tips om naar woede te luisteren.

1. Vat het niet persoonlijk op
   De woede van je partner of kind gaat meestal niet over jou. Het gaat om hun gevoelens. Om de woede van iemand anders niet persoonlijk op te vatten, is een hoog niveau van emotionele intelligentie vereist. Een van de manieren waarop ik dit doe is om nieuwsgierig te worden naar waarom ze boos zijn. Het is veel gemakkelijker om defensief te worden, maar ik heb gemerkt dat ik dacht: 'Wauw, deze persoon is boos, waarom is dat?' leidt me op een reis om de dromen of gevoelens binnen de woede te ontdekken. Dit brengt ons dichter bij elkaar.
2. Zeg NOOIT tegen je partner dat hij moet 'kalmeren'
   Als ik met koppels werk en een van de partners boos wordt, heb ik de andere partner 'rustig' of 'je overdrijft' zien zeggen. Dit communiceert aan de ontvanger dat hun gevoelens er niet toe doen en niet acceptabel zijn. Het doel hier is niet om de emoties van je partner te veranderen of op te lossen, maar eerder om samen met hen op hun woede-ijsberg te staan ​​(tenzij hun woede natuurlijk schadelijk of destructief is voor je welzijn). Communiceer dat je hun gevoelens begrijpt en accepteert. Als je dit goed doet, zal de woede van je partner afnemen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze zich gehoord zullen voelen, wat in de loop van de tijd vertrouwen opbouwt.

   Misschien ben je opgegroeid in een gezin waar woede niet was toegestaan, dus als je partner het uit, voelt het verlammend en bevries je. Of misschien probeer je hun woede voor hen op te lossen omdat hun woede je bang maakt. Stel jezelf open voor het ervaren van ieders volledige spectrum van emoties.

3. Identificeer het obstakel
   Woede wordt vaak veroorzaakt door een obstakel dat een doel blokkeert. Als het bijvoorbeeld het doel van uw partner is om zich speciaal te voelen op hun verjaardag en hun familielid dat hun speciale dag mist, maakt hen boos, door het obstakel te identificeren, krijgt u inzicht in waarom ze boos zijn.

Het komt erop neer dat onder ieders woede een reden ligt. Hoewel het op zichzelf een geldige emotie is, onthoud dat woede ook kan wijzen op andere emoties die moeten worden aangepakt of gevalideerd.

Het is jouw taak om je partner te begrijpen en erbij te zitten in hun woede (tenzij het vermengd is met een van de vier ruiters of beledigend gedrag vormt). Door dit te doen, helpt u ze niet alleen om hun woede te begrijpen, maar komt u ook dichter bij hen in het proces.