Wat te doen als u het er niet mee eens bent?

'Jason was zo overstuur!' Cecily's gezicht op mijn computerscherm zag er asgrauw uit. Mijn cliënt had om een ​​persoonlijke ontmoeting gevraagd, op zoek naar steun voor een recente gebeurtenis in haar relatie die haar met angst en verwarring had vervuld.

“Tijdens de rit naar huis bleef hij maar herhalen: ‘het zijn zulke idioten!’ Hij ging maar door over mijn zus en haar partner en bracht hun opvattingen over sociale afstand en de heropening van scholen in diskrediet. Hij viel hun media-influencers aan en zei dat ze ‘gehersenspoeld waren door propaganda!’”

'Ik zat daar stomverbaasd en sindsdien zweeg ik. Maar nu heb ik je hulp echt nodig! Wat zal ik doen? Jason weet niet dat ik het echt met ze eens ben! En ik kan niet doen alsof ik het met hem eens ben.”

Door mijn werk met anderen de afgelopen weken wist ik dat Cecily niet de enige was.

Wanneer culturele verdeeldheid je relatie beïnvloedt

Sommige van mijn cliënten hadden hun angst gedeeld dat verdeeldheid in onze huidige cultuur een bedreiging vormde voor hun partnerschappen.

'Ik probeerde gewoon onder de radar te vliegen en hoopte dat onze verschillen niet zouden worden uitgesproken, maar terwijl de dingen daar koken, ben ik echt bang. Kunnen Jason en ik ooit op dezelfde lijn komen? Zijn we op weg naar een ramp?”

Ze vervolgde: “Omdat we in het verleden andere dingen vrijwel oog in oog hebben gezien, weet ik zeker dat hij ervan uitgaat dat we het eens zijn over kwesties rond de pandemie. Maar ik hou eigenlijk van dezelfde nieuwsbronnen als mijn zus. Ik heb een aantal goede gesprekken gehad met haar en andere vrienden in dit kamp, ​​en ik denk dat hun mening wijs is.”

'Dus nu denk ik dat Jason en zijn kamp de misleide zijn. En het verbaast me dat hij zo ingegraven lijkt in zijn meningen. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit van gedachten kan veranderen.'

Toen ik naar Cecily luisterde en ik onlangs anderen zoals haar hoorde, realiseerde ik me dat ze het verkeerde doel nastreefde.

Moet u op dezelfde pagina staan?

Als er meningsverschillen ontstaan, hebben we vaak een sterk instinct om dingen op te lossen door tot overeenstemming te komen. Het kan nodig zijn dat we, om de relatie goed te laten verlopen, op dezelfde lijn moeten zitten.

Om deze reden vinden sommige mensen het nooit prettig om een ​​kant te kiezen, uit angst om niet op één lijn te komen met hun partner. Anderen hebben het gevoel dat ze geen relatie kunnen hebben met iemand die er anders over denkt. Maar dit zijn geen goede strategieën voor het creëren van een gezonde relatie, waarvoor de gedachten, gevoelens en behoeften van beide mensen moeten worden uitgedrukt en waardevol moeten zijn.

‘Laten we je doel herdefiniëren,’ bood ik Cecily aan. 'Wat als het doel niet is om het eens te zijn, maar om te zien en gezien te worden?'

Uit onderzoek van Glory weten we dat het niet de afspraak is die koppels gelukkig maakt. In feite zijn de gelukkigste stellen het niet eens over ongeveer 69% van de kwesties, en mogelijk zelfs over kernwaarden zoals politiek en religie.

Wat gebeurt er in de hersenen als we worden gezien?

Wat ons echt helpt om relationeel verbonden te blijven, is te ervaren dat we gezien en gehoord worden, terwijl we ook geaccepteerd worden. Dit stimuleert de samenhang in het limbische systeem, het emotionele en hechtingsgedeelte van onze hersenen. Met andere woorden, wanneer we ons ervan bewust zijn dat onze innerlijke realiteit wordt gespiegeld, gekend en verwelkomd, verdiept het ons gevoel van verbondenheid en veiligheid.

'Wat je nu echt eng vindt, is dat Jason je niet 'ziet',' legde ik uit. 'En omdat je weet dat hij je mening niet verwelkomt, wordt het geregistreerd als een bedreiging voor je limbische systeem, dus je voelt alarmsignalen afgaan.'

Het herstel van jullie relatie zal plaatsvinden wanneer jullie beiden gezien, gehoord en nog steeds geaccepteerd worden met betrekking tot jullie verschillende standpunten over dingen.

Ik hielp haar om deze relationele verandering te stimuleren door zich voor te bereiden op het aangaan van een gesprek. Ik raad altijd aan om te beginnen met de eenvoudige 'sandwich' -benadering om verbinding te maken rond moeilijke onderwerpen. Plaats uw uitdagende boodschap tussen twee positieve uitspraken.

In het geval van Cecily wilde ze deze belangrijke dialoog met Jason openen door hem te bevestigen en hem te laten weten dat ze kon zien waar hij vandaan kwam.

Ik hielp haar een 'Ik zie jou'-verklaring te formuleren met de volgende vragen: 'Hoe zit het met zijn opvattingen voor jou? U hoeft het er niet mee eens te zijn of deze mening te koesteren. Maar jij kent Jason beter dan wie dan ook. Je kunt je voorstellen waarom deze opvattingen een beroep doen op zijn kernwaarden, en waarom hij zo sterk het gevoel zou hebben dat hij gelijk heeft en anderen ongelijk?”

Cecily was in staat om een ​​'Ik zie je'-verklaring te vormen die respectvol bevestigt wat ze van Jason wist. Dit zou een brug van verbinding creëren. Het zou Jason de spiegeling geven die zijn gehechtheidssysteem nodig had om zich geaccepteerd te voelen.

'Nu,' coachte ik haar, 'kun je je waarheid onthullen. U wilt enkele redenen geven voor uw opvattingen, maar u hoeft niet te pleiten voor waarom u denkt en voelt zoals u nu doet.

Onthoud dat je niet probeert een ruzie te winnen of hem zelfs maar zover te krijgen dat hij het met je eens is.

Je wilt nu gewoon licht schijnen op een verwaarloosde plek. Je doel is om hem op de hoogte te houden over jezelf en hoe je denkt over actuele gebeurtenissen.

De kracht van ‘en’ & ‘wij’

Het toverwoord om over te gaan van je 'Ik zie je'-verklaring naar je waarheidsverklaring, is 'EN'. 'En' is een verbindingswoord. In tegenstelling tot 'maar' doet het geen afbreuk aan het standpunt van de ander. 'En' is een krachtig taalkundig cement. Het is in staat om twee tegengestelde opvattingen samen te houden in dezelfde zin, en dat is precies wat we nodig hebben. Cecily's waarheid horen in verband metovereengekomen positieve puntenalles in één verklaring zou dit paar laten zien dat deze relatie ook twee tegengestelde opvattingen bij elkaar kan houden.

Cecily structureerde haar simpele waarheidsverklaring, 'Ik begrijp waarom je 'abc' denkt, EN ik denk eigenlijk 'xyz.''

Vervolgens voltooide ze haar sandwichboodschap met de positieve bevestiging: 'Ook al zijn we het niet eens, er zijn valide punten aan beide kanten, en ik denk dat we elkaar kunnen accepteren, zelfs als onze standpunten niet overeenkomen.'

Deze laatste verklaring maakt nog een cruciale bevestiging. Het onderscheidtonsvanonze mening. Het stelt dat we worden geaccepteerd, ongeacht welke mening we hebben.

Ik stelde toen voor: 'Als je wilt, kun je doorgaan door Jason te vragen of er iets in jouw standpunt is dat hij kan bevestigen. Herinner hem eraan dat je niet verwacht dat hij het ermee eens is - maar als hij overweegt wat hij van je weet, kan hij dan begrijpen waarom je die mening zou hebben? Als hij open is, kun je hem uitnodigen om de volgende vragen te gebruiken om een ​​diepere dialoog aan te gaan.”

Hoe maak je een luistergesprek?

Hier zijn een paar vragen die we elkaar allemaal kunnen stellen om een ​​luisterend gesprek te creëren. Houd er rekening mee dat het doel is om te leren of elkaar op de hoogte te houden van uw standpunten. Om buiten de discussiezone te blijven, is het belangrijk om alleen met vaardige reflectie en validatie naar de antwoorden van uw partner te luisteren. Zorg ervoor dat u elkaar volledig hoort en antwoord niet met een betwistbaar standpunt, tenzij argumenteren een relationele stijl is die u beiden goed verdraagt ​​en leuk vindt.

• Welke gevoelens merk je op met betrekking tot de pandemische problemen? (Deze kunnen variëren van mild tot ernstig; ze kunnen komen en gaan, en variëren.Voorbeelden: angst, zorgen, woede, angst, verwarring, frustratie, hoop, bezorgdheid, verbijsterd, eenzaam, afstandelijk, het zat, bedroefd, optimistisch, verscheurd,) Zorg ervoor dat je je partner laat weten dat alle gevoelens gegrond zijn.
• Wie, als iemand, denkt u dat de problemen het beste kan aanpakken? En waarom?
• Wat vind je logisch aan het beleid van de mensen die je wilt volgen?
• Welke diepere waarden van jou spreken die ideeën aan?
• Wat hoopt u dat er zal gebeuren als gevolg van die plannen/beleidsmaatregelen?
• Wat denk je dat er zou kunnen ontbreken in het beleid van jouw kant, als er iets is?
• Wat zou je willen dat onze gemeenschap/samenleving/wereld anders had gedaan?
• Is er iets dat je graag anders had willen doen?
• Wat ben je van plan in de toekomst te doen?
• Hoe kan ik je ondersteunen? (Ook al blijf ik er misschien andere opvattingen over hebben.)

Als we bedenken dat geen enkele persoon, ideologie of systeem perfect is vanuit elke hoek, of iedereen tevreden zal stellen, kunnen we starre standpunten loslaten, ook al hebben we sterke gevoelens en meningen. We staan ​​allemaal onder grote druk, maar terwijl we validatiebruggen bouwen die ons verbinden, creëren we ook de enige hoop die we hebben om elkaar te beïnvloeden. Een andere belangrijke bevinding van Glory is dat 'om invloed te hebben, we invloed moeten accepteren'. En om samen te werken, moeten we kijken waar anderen vandaan komen. We kunnen beginnen door respectvolle ruimte te houden voor degenen in ons leven wiens opvattingen kunnen verschillen van de onze.