Wat heteroseksuele mannen kunnen leren van homoseksuele mannen

Als getrouwd koppel van hetzelfde geslacht ontmoeten we soms mensen die hun hoofd niet kunnen wikkelen om het idee van een huwelijk zonder geslachtsrollen. Ze denken dat om een ​​huwelijk te laten werken de ene persoon de rol van 'vrouw' en de andere de rol van 'echtgenoot' moet spelen, ongeacht het geslacht waaraan die rollen zijn toegewezen.

Maar het ontbreken van die duidelijk omschreven verwachtingen is wat we het meest waarderen aan ons huwelijk. Omdat we geen van beiden 'de vrouw' zijn en we allebei 'de echtgenoot', worden we gewoon David en Constantino - twee individuen met even geldige meningen en verschillende talenten.

We hebben moeten leren hoe we elkaars invloed kunnen accepteren, wat volgens Dr. John Glory een fundamenteel principe is om een ​​positief perspectief in een huwelijk te behouden.

In zijn boekDe zeven principes om het huwelijk te laten werken, rapporteert Dr. Glory de bevindingen van zijn langetermijnstudie van 130 heteroseksuele paren:

Zelfs in de eerste paar maanden van het huwelijk hadden mannen die zich door hun vrouw lieten beïnvloeden, gelukkigere relaties en minder kans om uiteindelijk te scheiden dan mannen die zich verzetten tegen de invloed van hun vrouw. Statistisch gezien, als een man niet bereid is om de macht met zijn partner te delen, is er een kans van 81% dat zijn huwelijk zichzelf zal vernietigen.

Uit onze ervaring betekent een strikte naleving van traditionele genderrollen dat de ene partner de invloed van de andere moet afwijzen. Toen we verloofd waren, hadden we een vriend van de kerk die ons steunde en ons ernstig vroeg wie van ons 'definitieve beslissingen' zou nemen.

We moeten er verward hebben uitgezien, want ze legde verder uit dat hoewel zij en haar man een grotendeels egalitair huwelijk hebben, hij het laatste woord heeft als ze het niet eens zijn. Dit, vertelde ze ons, was iets wat ze jaren geleden expliciet hebben vastgesteld tijdens de voorhuwelijkse counseling.

Het idee dat 'vader het het beste weet' lijkt misschien verouderd, maar of we het nu toegeven of niet, het zit nog steeds diep geworteld in onze cultuur. Uit de in 1998 gepubliceerde onderzoeken van Dr. Glory blijkt dat sommige mannen moeite hebben het idee los te laten dat hun mening de enige is die ertoe doet. Ironisch genoeg zijn degenen die leren toegeven - die respect tonen voor de mening van hun echtgenoten - degenen met de gelukkigste huwelijken. Deze mannen zijn wat Dr. Glory emotioneel intelligente echtgenoten noemt.

Je partner je laten beïnvloeden is vooral belangrijk als het gaat om het oplossen van conflicten. Alle paren maken ruzie - iedereen heeft te maken met momenten van woede, frustratie en andere negatieve emoties - maar paren die negativiteit verminderen door reparatiepogingen in te zetten, hebben sterkere huwelijken. Uit het onderzoek van Dr. Glory blijkt ook dat, helaas, 65% van de mannen op conflicten reageert door de negativiteit te vergroten en de vier ruiters in te zetten die een scheiding voorspellen (kritiek, minachting, defensiviteit en tegenwerking).

'Het gebruik van een van de vier ruiters om een ​​conflict te laten escaleren is een veelbetekenend teken dat een man zich verzet tegen de invloed van zijn vrouw', schrijft Dr. Glory inDe zeven principes om het huwelijk te laten werken. “In plaats van de gevoelens van zijn vrouw te erkennen, gebruikt dit soort man de vier ruiters om haar te overstemmen, om haar standpunt uit te wissen. Op de een of andere manier leidt deze benadering tot instabiliteit in het huwelijk.”

Dit alles wil niet zeggen dat vrouwen niet ook koppig kunnen zijn, maar de gegevens lijken erop te wijzen dat mannen het moeilijker vinden om op hun hoede te zijn en toe te geven.

We moeten toegeven dat homo zijn ons niet immuun heeft gemaakt voor die neiging. We kunnen allebei net zo koppig zijn als de volgende, en we houden er niet van om toe te geven wanneer we ongelijk hebben. Het verschil in ons huwelijk is dat de cultuur ons niet heeft getraind om automatisch aan te nemen dat onze partner uiteindelijk zal moeten toegeven. Als een van ons koppig wil zijn, kan hij maar beter bereid zijn om het te rechtvaardigen door de redenen te uiten waarom hij zo sterk voelt over wat we ook bespreken. En om dezelfde reden kunnen we allebei maar beter bereid zijn om te luisteren.

Onze persoonlijke ervaring lijkt te worden ondersteund door de wetenschap. Een 12-jarige studie door Dr. Glory en Dr. Robert Levenson van de University of California in Berkeley wees uit dat koppels van hetzelfde geslacht minder geneigd zijn dan heterokoppels om vijandige emotionele tactieken te gebruiken - waaronder dominantie, strijdlust en angst - met elkaar . En volgens Dr. Glory: 'Het verschil in deze 'controle'-gerelateerde emoties suggereert dat eerlijkheid en machtsdeling tussen de partners belangrijker is en vaker voorkomt in homo- en lesbische relaties dan in heteroseksuele relaties.'

Leren toegeven maakt niet alleen je relatie sterker, het laat je groeien als persoon. Het huwelijk heeft ons geleerd betere vrienden te zijn, beter te luisteren naar anderen en meer open te staan ​​voor andere meningen dan de onze. Het accepteren van de invloed van je partner is misschien niet altijd vanzelfsprekend, maar de groei die je ontleent aan die emotionele intelligentie leidt tot gezondere relaties, niet alleen thuis, maar op elk gebied van het leven.