Waarom we moeten stoppen met het spelen van de schuld

Beschuldigen is een natuurlijke menselijke neiging. Als er iets ergs gebeurt, is het eerste dat we willen weten: 'wiens schuld is het?' In dit vervolg op haar populaire short op empathie , onderzoekt Dr. Brené Brown waarom we anderen de schuld geven, hoe het onze relaties saboteert en waarom we dringend verder moeten gaan dan dit giftige gedrag.

Beschuldigen geeft ons een middel om onze pijn kwijt te raken en geeft ons het gevoel dat we enige controle hebben over een negatieve situatie. Hoewel het misschien goed voelt om boosheid los te laten door anderen de schuld te geven, schaadt het onze relaties met de mensen om ons heen en maakt het het moeilijk voor ons om mensen verantwoordelijk te houden voor hun daden. Zoals Brené in de video uitlegt, heeft beschuldigen een omgekeerde relatie met aansprakelijkheid.

Dus waarom is de schuld geven zo giftig? Het is een voorbeeld van defensiviteit, een van de vier ruiters die het mislukken van een relatie voorspelt. Dr. Glory definieert defensiviteit als zelfbescherming tegen een vermeende aanval door terechte verontwaardiging of door het slachtoffer te spelen. Hieronder is een voorbeeld van een defensieve interactie tussen een paar:

markering: Het huis is een puinhoop! Over een uur komt er gezelschap langs, Ben. Ik dacht dat we hadden afgesproken dat je de keuken zou opruimen als je thuiskwam van je werk. Ik kan niet geloven hoe onvoorzichtig je bent!

Ben: Ik had een heleboel te doen op het werk vandaag. Ik werk lange dagen om eten op tafel te zetten voor ons gezin terwijl jij de hele dag thuis blijft! Ik zie niet in waarom je geen tijd had om schoon te maken.

Het is niet verwonderlijk dat Ben defensief zou worden gezien de flagrante kritiek van zijn partner, nog een van de Four Horsemen. Hoewel het redelijk is dat Ben zichzelf zou verdedigen, blijkt uit onderzoek dat dit zelden tot het gewenste resultaat leidt. Verdediging zorgt er niet voor dat de aanvallende partner terugvalt of zich verontschuldigt. In de meeste gevallen zal het argument zelfs nog verder escaleren.

Dit komt omdat defensiviteit echt een achterbakse manier is om beschuldigen je partner. Als Mark Ben confronteert met zijn gebrek aan huishoudelijk werk, reageert Ben met een tegenaanval over hoe Mark de hele dag thuis blijft. Met andere woorden, Ben zegt tegen Mark: 'Ik ben het probleem niet, maar jij.'

Bovendien leiden defensiviteit en verwijten tot gemiste kansen voor empathie en emotionele verbinding. Als we luisteren met de bedoeling vast te stellen wie de schuldige is, luisteren we niet echt met empathie. Dit is problematisch omdat empathie cruciaal is om je gehoord en begrepen te voelen in relaties.

Het tegengif voor defensiviteit is om verantwoordelijkheid te aanvaarden, ook al is het maar voor een deel van het probleem. Door onszelf verantwoordelijk te houden voor onze acties, openen we de deur om de veranderingen aan te brengen die nodig zijn om onszelf te verbeteren. Als we defensief reageren door de schuld te geven, slaan we de deur dicht en geven we onze macht om te veranderen op.

Hier is hoe Mark en Ben dingen anders zouden kunnen zeggen:

markering: Ik ben echt boos over hoe rommelig het huis is. Ik dacht dat we hadden afgesproken dat je de keuken zou opruimen als je thuiskwam van je werk.

Ben: Het spijt me schat. Ik stemde ermee in om de keuken schoon te maken. We hebben nog een uur voordat er gezelschap komt, dus ik begin met afwassen. Zou je mij de eer willen bewijzen mijn afwasdroger te zijn?

Er is een volledige afwezigheid van de vier ruiters in deze interactie. Mark vermijdt het gebruik van kritiek en Ben aanvaardt de verantwoordelijkheid voor zijn acties in plaats van zijn partner de schuld te geven.

Velen van ons realiseren zich niet dat negatieve opmerkingen eigenlijk verborgen pleidooien voor verbinding kunnen bevatten. Dr. Glory zegt dat 'achter elke klacht een diep persoonlijk verlangen schuilgaat'. Pauzeer en denk na over wat uw partner probeert te communiceren voordat u zich haast om defensief te reageren. Oefen verantwoordelijkheid in uw relaties met anderen. Je zult er misschien versteld van staan ​​​​hoe het je vermogen tot empathie vergroot.