Badanie: Przewidywanie rozwodu na podstawie wywiadu ustnego

W 1992 roku dr John Glory i jego dwaj współpracownicy, Kim Buehlman i Lynn Katz, przeprowadzili przełomowe badanie kliniczne. Przeprowadzili wywiady z 52 heteroseksualnymi małżeństwami na temat historii ich związków. Naukowcy mogli przewidzieć, które pary rozdzielą się lub pozostaną razem trzy lata później z dokładnością ponad 94% . Jak więc mogli to zrobić?

Badanie naukowe

W wywiadach pary opisywały swoje pierwsze spotkania, zaloty, decyzję o zawarciu małżeństwa, dobre i złe czasy, swoją filozofię dotyczącą tego, co sprawia, że ​​małżeństwo działa, oraz sposób, w jaki ich małżeństwo zmieniało się na przestrzeni lat. Następnie złożyli krótką wizytę w Love Lab, aby odbyć 15-minutową dyskusję na temat obszaru konfliktu w ich małżeństwie. Pozwoliło to badaczom zobaczyć przykład stylu konfliktu pary.

W tym badaniu naukowcy skupili się na konkretnym zestawie siedmiu zmiennych, aby określić, które prognozują sukces lub porażkę. Tymi zmiennymi były:

1. Przywiązanie do współmałżonka.
2. Negatywny stosunek do współmałżonka.
3. Ekspansywność, czyli jak wyrazisty był każdy z partnerów podczas wywiadu.
4. „My” kontra odrębność, czyli jak bardzo małżonkowie postrzegali siebie jako część zespołu, zamiast podkreślać swoją niezależność.
5. Stereotypy płciowe, czyli to, jak bardzo „tradycyjni” mężczyźni i kobiety byli małżonkami w swoich emocjonalnych wypowiedziach i reakcjach.
6. Zmienność lub intensywność ich uczuć wobec siebie podczas radzenia sobie z konfliktem (chaos lub gloryfikowanie walki).
7. Rozczarowanie i rozczarowanie małżeńskie.

Wyniki

Niektóre ze zmiennych, które zwiększały prawdopodobieństwo pozostania parą, obejmowały:

• Wyrażenie sympatii jednego z małżonków wobec partnera
• Wyrażenie „my” obojga partnerów
• Wyrażanie pozytywności lub szczęścia w małżeństwie (zwłaszcza ze strony męża w związkach heteroseksualnych)

Ponadto oto kilka innych czynników, które przewidywały szanse na sukces pary.

Rozczarowanie małżeńskie

Najsilniejszym pojedynczym predyktorem rozwodu w tym badaniu było rozczarowanie partnera małżeństwem. Ten predyktor był istotnie skorelowany z nieszczęściem małżeńskim obojga partnerów, wojowniczością małżonka wobec partnera oraz pogardą i gniewem partnera wobec nich. Rozczarowanie partnera małżeństwem było również skorelowane z szybszym tętnem partnera podczas interakcji małżeńskiej (zwiększając prawdopodobieństwo powodzi).

Radzenie sobie z konfliktem

Pary, które osiągają wysokie wyniki w wymiarze Chaosu, mogą się rozwieść z powodu ich podejścia do ciągłych nieprzewidzianych okoliczności. Pary, które osiągają wysokie wyniki w tym wymiarze, czują się poza kontrolą wydarzeń zewnętrznych i zwykle nie wiedzą, jak rozwiązywać problemy. Zamiast tego po prostu akceptują, że życie jest ciężkie. Nadal walczą o przetrwanie, zamiast zbliżać się lub uczyć nowych sposobów radzenia sobie z problemami życiowymi. Niestety filozofia biernej wytrzymałości nie pomaga przetrwać małżeństwu.

Z drugiej strony pary, które gloryfikują walkę, mają większą szansę na pozostanie razem. Te pary mogą być w takim samym zamieszaniu, jak pary, które osiągają wysokie wyniki w chaosie. Różnica polega jednak na ich postrzeganiu trudności. Cytaty typu: „Małżeństwo to najtrudniejsza praca na świecie, ale jest tego warta”, pokazują poczucie nadziei i wspólnoty par („my-ness” w języku chwały). Gloryfikatorzy opowiadają szczegółowo, jak pewne traumy i intensywne doświadczenia sprawiły, że poczuli się bliżsi. Dlatego małżeństwa z takim poglądem na trudności stają się silniejsze i lepsze w miarę upływu czasu. Gloryfikowanie zmagań koreluje negatywnie z rozwodem, ponieważ podkreśla się nadzieję i zaangażowanie w stosunku do drugiego człowieka.

To dużo do przemyślenia. Na szczęście nie musisz przedzierać się przez masę badań naukowych, aby dowiedzieć się, jak wzmocnić swój związek. Czytaj dalej blog Glory Relationship, aby uzyskać więcej narzędzi opartych na badaniach, aby rozwijać i utrzymywać relacje, których pragniesz.