Inteligencja emocjonalna pomoże Tobie — i wszystkim wokół Ciebie

Lubimy umieszczać liczby na rzeczach. Jak IQ. Lub wyniki SAT. Lub, jeśli lubisz baseball, tak jak ja, średnie mrugnięcia i ERA. John i Julie Glory stworzyli teorie i całą modalność terapii par na podstawie danych liczbowych. Fizycy opierają się na równaniach, aby wyjaśnić, jak działa wszechświat. Oczywiście ilościowe określenie naszego świata jest bardzo ważne dla odkrycia głębszych tajemnic naszego doświadczenia.

Ale co z emocjami? Jak je określasz ilościowo? Istnieją testy, które możesz wykonać, takie jak test inteligencji emocjonalnej Mayera-Saloveya-Caruso, aby otrzymać wynik, podobnie jak test IQ (który ma swój własny zestaw kontrowersje ). Istnieje inteligencja emocjonalna oceny również w miejscu pracy. Ale czy to naprawdę nasza najlepsza szansa na zrozumienie naszych zdolności emocjonalnych jako istot ludzkich?

Trochę argumenty zasugerować, na podstawie kilku badań i ankiet, że inteligencja emocjonalna — zdefiniowana przez John D. Mayer , profesor psychologii na Uniwersytecie New Hampshire, jako „umiejętność dokładnego postrzegania emocji własnych i innych; zrozumieć sygnały, jakie emocje wysyłają na temat relacji; i zarządzanie emocjami własnymi i innych” – jest większym predyktorem sukcesu niż IQ. Daniel Goleman, psycholog i dziennikarz naukowy, który zgłosił się doNew York Times, również czyni to samo twierdzenie o sukces w miejscu pracy .

Dlaczego? Dlaczego nasza zdolność do kontrolowania i wyrażania naszych emocji, a także radzenia sobie z naszymi relacjami z empatią jest znakiem, że mamy większe szanse na sukces?

Czy wysoki poziom inteligencji emocjonalnej ma związek z tym, jak odniesiemy sukces w naszych związkach?

Dlaczego inteligencja emocjonalna jest tak ważna?

Inteligencja emocjonalna pomaga nam być świadomym własnych emocji i kontrolować je, rozumieć je oraz zarządzać nimi i wykorzystywać je do zajmowania się każdą sytuacją we właściwy sposób. Jest to, w swojej najbardziej podstawowej funkcji, samokontrola emocjonalna i uważność innych. Co może oznaczać, że jeśli masz wyższy poziom inteligencji emocjonalnej, będziesz w stanie lepiej kontrolować swój temperament, jeśli staniesz w obliczu frustrującej lub gniewnej sytuacji.

Inteligencja emocjonalna zwiększa również naszą zdolność do empatii — zdolność do wyobrażania sobie siebie w sytuacji innej osoby i próbowania odczuwania tego, co oni czują. Empatia jest niezwykle ważna w każdym rodzaju związku, ponieważ tworzy więź emocjonalną, która prowadzi nas do bycia bardziej miłymi i pomocnymi dla siebie nawzajem. To znaczy, że kiedy ranisz, ja boli.

Chociaż empatia jest tylko jedną z części inteligencji emocjonalnej, może nam pozwolić być mniej zaabsorbowanym własnym dobrostanem, a bardziej skoncentrowanym na wzajemnym dobrobycie. Pozwala nam zrozumieć, co czują i postrzegają inni, jak będą się czuć nasze emocje oraz w jaki sposób emocje wszystkich zaangażowanych osób wpłyną na daną sytuację i determinują jej wynik.

Co najważniejsze, inteligencja emocjonalna można się nauczyć , nieważne, czy masz 5 czy 65 lat. Chociaż uważa się, że cechy osobowości są mniej więcej spójne przez całe życie, inteligencję emocjonalną zawsze można zdobyć i poprawić.

Inteligencja emocjonalna: codzienna anegdota

W zeszły weekend utknąłem na lotnisku Logan w Bostonie z trzygodzinnym opóźnieniem lotu. Chociaż bardzo chciałem jak najszybciej wrócić do Seattle – byłem wyczerpany, sfrustrowany i przeklinałem pod nosem – wiedziałem, że strażnik nie ma kontroli nad sytuacją. To była kwestia bezpieczeństwa, co jest w porządku, ponieważ chciałbym być w bezpiecznym samolocie.

Ale niektórzy inni ludzie przy bramie żądali odpowiedzi, a kiedy nie słyszeli odpowiedzi, które chcieli usłyszeć, poprosili o nazwisko dozorcy, aby mogli złożyć skargę. Potrzebowali kogoś, kogo mogliby obwiniać. Potrzebowali kozła ofiarnego, chociaż opóźnienie było dla ich własnego bezpieczeństwa. Pojawiły się głosy i żądania. Jednym z żądań był cheeseburger, który pracownik linii lotniczych posłusznie odebrał z hali.

Zgadza się. Dorosły mężczyzna prawie krzyczał: „Jestem szalony! Daj mi cheeseburgera!” jak dziecko wpadające w złość w centrum handlowym. I nawet po tym, jak został nakarmiony, nie obchodziło go, że w tym momencie steward służył jako worek treningowy dla wściekłych podróżnych. On pierwszy narzekał, a inni szybko poszli w jego ślady.

Wyglądałem na tę stewardesę, która była wyraźnie wyczerpana i robiła co w jej mocy, by się uśmiechać, i czułam dla niej empatię, ponieważ kiedy czekałam przy stolikach i sprawy szły źle poza moją kontrolą, służyłam również jako ten uśmiechnięty worek treningowy dla głodnych gości.

Niekoniecznie jest to anegdota o związku, ale pomyśl o tym w ten sposób – nawet w tych drobnych interakcjach z ludźmi, których możemy już nigdy nie zobaczyć, doświadczamy czegoś razem i polegamy na sobie nawzajem, aby przez to wszystko przejść. Liczę na personel linii lotniczych, aby upewnić się, że samolot jest bezpieczny przed jesteśmy w powietrzu, nawet jeśli to trochę potrwa, a oni liczą na to, że to zrozumiem i popłynę z prądem.

To brzmi dla mnie jak związek, nawet jeśli jest tymczasowy.

I mocno wierzę, jako były kelner, że jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, kim jest ktoś i jak traktuje ludzi, spójrz, jak traktują obsługę, lub w tym przypadku personel linii lotniczych. W mojej ocenie wyższy poziom inteligencji emocjonalnej prawdopodobnie skłoniłby nas do większej życzliwości i zrozumienia dla tych, którzy ostatecznie próbują nam pomóc.

Ale jak wykorzystujesz inteligencję emocjonalną?

Zaufaj mi, to nie tak, że się nie denerwowałem. Siedzenie przy bramce lotniska przez trzy godziny bez aktualizacji ram czasowych odlotu nie jest przyjemnym doświadczeniem. Mój pięciogodzinny postój zamieniał się w ośmiogodzinny postój. Miałem wszelkie powody, by być wyraźnie zły, ale dlaczego? Nic z tego nie było osobiste. W rzeczywistości opóźniony lot jest prawdopodobnie najbardziej bezosobowym „lekko”, jakiego można doświadczyć. Nie miało to absolutnie nic wspólnego ze mną, a wszystko z upewnieniem się, że wszyscy jesteśmy bezpieczni.

Wiedziałem też, że uwolnienie się od gniewu nikomu nie pomoże. Dlaczego miałbym krzyczeć na pracownika linii lotniczych o coś, czego nie mogą kontrolować? Wiem, że nie chciałbym, aby na mnie krzyczano. Nie chciałbym być czyimś workiem treningowym. I na pewno nie kupiłbym osoby, która wbija mi cheeseburgera.

Przy bramie chodziło bardziej o konstruktywne wykorzystywanie moich emocji, o trzymanie ich na dystans i niebranie rzeczy do siebie. Konstruktywne wykorzystanie gniewu oznaczało rozpoznanie go, zrozumienie, zaakceptowanie i uświadomienie sobie, że, szczerze mówiąc, musiałem odpuścić. A kiedy to zrobiłem, nieco łatwiej było mi zrozumieć, że choć mój gniew i frustracja były ważne, nie były one wtedy pomocnymi ani użytecznymi emocjami.

To mała anegdota inteligencji emocjonalnej i nie mogłam powstrzymać się od spojrzenia na tę sytuację z ciekawością emocji, które grają. Nie byłam jedyną osobą, która zachowała spokój, ale możliwość zobaczenia, jak dorośli, w obliczu rozczarowania i opóźnienia, zareagują, dała mi wgląd w to, jak najlepiej konstruktywnie wykorzystać nasze emocje. Ci, którzy zachowali spokój, wydawali się mieć przyjemniejszy lot i nie byli zbyt zaniepokojeni, aby wrócić do domu, ani nie wpływali negatywnie na otoczenie.

A ten facet, który zażądał cheeseburgera? Wywołał scenę zarówno przy bramie, jak iw samolocie. Musiał wyciągnąć coś z torby podczas kołowania, a stewardesy, świadome tego, jak traktuje swoich kolegów, były bardziej niż szczęśliwe, mogąc na niego szczekać, aby usiadł, gdy opóźnił start dla wszystkich innych. Mimo że narzekał na opóźnienie, w końcu zmusił nas do tego jeszcze później. Nie zdawał sobie sprawy z tego, w jaki sposób jego emocje kontrolują jego działania, które wpływają na innych, jednak stewardesy – które zawsze podziwiam za ich rozsądek – były bardzo świadome i radziły sobie z sytuacją. Czyniąc to, wykazywali się również inteligencją emocjonalną.

Emocje mają użyteczność. Popychają nas do osiągnięcia naszych celów, potwierdzenia naszych potrzeb, konfrontacji z własnymi lękami, zrozumienia kim jesteśmy i zrozumienia innych ludzi. To część tego, czym jest inteligencja emocjonalna – zrozumienie emocjonalnego krajobrazu wewnątrz ciebie i wokół ciebie oraz umiejętność efektywnego poruszania się po tym krajobrazie.

To nie zawsze działa. Wszyscy spotkamy się z chwilami intensywnego gniewu, smutku lub strachu i mogą czuć się nie do zniesienia i niekontrolowane. Wtedy przydaje się inteligencja emocjonalna innych wokół nas. Pozwala nam zrozumieć i pomagać sobie nawzajem w konstruktywny sposób, abyśmy wszyscy odnosili korzyści. I pozwala nam oderwać się od trudnych uczuć i dalej iść naprzód.