Mindful ouderschap: hoe te reageren in plaats van te reageren?

Hoe ziet jouw stress eruit?

Ons lichaam en onze hersenen zijn erop ingesteld om als vangnet te reageren op situaties met veel stress. Als ons brein een bedreiging waarneemt, signaleert het de amygdala, het 'alarmsysteem' van het lichaam, dat ons lichaam vertelt te handelen zonder na te denken. De amygdala reageert op situaties met de vecht-, vlucht- of bevriesreactie. Dit is om ons te beschermen, maar onze stressreceptoren kunnen geen onderscheid maken tussen echte gevaren of valse gevaren. In het dagelijkse ouderschap wordt onze stressreactie vaak onnodig getriggerd door gebeurtenissen die niet echt levensbedreigend zijn. Onze lichamen reageren op ons kind dat granen over de vloer morst, op dezelfde manier waarop we zouden reageren als we zouden worden achtervolgd door een beer.

Afhankelijk van uw ervaringen en herinneringen uit uw kindertijd, kan uw stressreactie gemakkelijker worden geactiveerd dan iemand anders. Wanneer onze stressreceptoren worden geactiveerd, hebben we moeite om helder te denken en aandachtig te zijn voor mensen om ons heen. We zijn niet in staat om attent te zijn in onze reacties, en hebben moeite om gefocust te blijven, en ons vermogen om problemen op te lossen is verminderd.

Dr. Dan Siegel, een klinisch psycholoog die de hersenen bestudeert, legt uit dat we tijdens stressvolle opvoedingsmomenten 'de controle kunnen verliezen' of 'ons deksel kunnen omdraaien' en onze emoties onze reacties kunnen laten beheersen. Wanneer we 'van het handvat vliegen', gebeurt het zo snel en denken we niet na over hoe onze kinderen ons waarnemen. Onze reacties kunnen heel eng zijn voor kinderen. We zijn ook aan het modelleren dat dit is hoe volwassenen op stress reageren. Als we ervoor kiezen om bewuster te zijn door te pauzeren voordat we reageren, kunnen we kinderen leren dat ook zij kunnen pauzeren en ervoor kunnen kiezen om te reageren in plaats van te reageren.

Wat betekent mindfulness in het ouderschap?

Het beheersen van onze eigen emoties en gedragingen is de sleutel om kinderen te leren hoe ze met die van hen om moeten gaan. Het is de reden dat luchtvaartmaatschappijen ons vertellen dat we onze zuurstofmaskers moeten opzetten voordat u het masker van uw kind kunt opzetten. U moet gereguleerd zijn voordat u modelregeling voor uw kind kunt doen. Helaas, als je gestrest, uitgeput en overweldigd bent, kun je niet beschikbaar zijn voor je kind.

Mindful ouderschap betekent niet dat je een 'perfecte ouder' bent en het is niet iets waar je in kunt falen. Het is niet gemakkelijk en vereist oefening, maar zoals bij veel aspecten van het ouderschap, zijn sommige dagen goed en andere slecht en kun je het altijd opnieuw proberen. Je vergeet misschien om opmerkzaam te zijn, maar zodra je je realiseert dat je afgeleid bent, is het een kans om een ​​andere keuze te maken - de keuze om aanwezig te zijn.

Mindful ouderschap betekent dat je je bewuste aandacht vestigt op wat er gebeurt, in plaats van je te laten leiden door je emoties. Mindfulness gaat over het loslaten van schuld en schaamte over het verleden en focussen op het nu. Het gaat erom te accepteren wat er aan de hand is, in plaats van te proberen het te veranderen of te negeren.

Een bewuste ouder zijn betekent dat je aandacht schenkt aan wat je voelt. Het betekent niet dat je niet boos of overstuur zult worden. Natuurlijk zul je moeilijke emoties voelen, maar er gedachteloos naar handelen is wat ons ouderschap in gevaar brengt.

Voordelen van mindful ouderschap

• Je wordt je meer bewust van je gevoelens en gedachten
• Je wordt je meer bewust van en reageert beter op de behoeften, gedachten en gevoelens van je kind
• Je wordt beter in het reguleren van je emoties
• Je wordt minder kritisch op jezelf en je kind
• Je wordt beter in het afstand nemen van situaties en het vermijden van impulsieve reacties
• Uw relatie met uw kind zal verbeteren

Mindful ouderschap oefenen?

Denk aan een situatie waarin je boos of boos werd op je kind - een situatie waarin je automatisch reageerde, want dat is wat de meesten van ons doen als er moeilijke gedachten, gevoelens of oordelen opkomen. In stressvolle situaties waarin onze emoties gemakkelijk worden geactiveerd, is het moeilijk om de beste versie van onszelf te zijn. Je kunt verwachten dat je kind die triggers zal vinden.

Om de keuze te maken om je gedrag te veranderen, moet je eerst bekend raken met je 'hot spots' en emotionele triggers. Hotspots zijn bepaalde tijden van onze tijd waarin we kwetsbaarder en minder emotioneel beschikbaar zijn. We kunnen ons gestrest, moe, overweldigd of hulpeloos voelen, of we voelen ons in beslag genomen door werk of huwelijk.

Emotionele triggers zijn gevoelens of oordelen uit je eigen kindertijd die kunnen ontstaan ​​wanneer je kind een bepaalde handeling uitvoert:

• Uw kind gedraagt ​​zich op een manier die in strijd is met uw overtuigingen. Voorbeeld: uw kind gooit eten in een restaurant of grijpt al het speelgoed in een winkel, waardoor u zich beschaamd of beschaamd voelt.
• Het gedrag van uw kind kan een jeugdherinnering en reactie oproepen. Voorbeeld: je kind zit niet op het academische niveau dat je denkt dat het zou moeten zijn en je hebt het gevoel dat je als ouder gefaald hebt, want toen je een slecht cijfer kreeg, zeiden je ouders dat het niet goed genoeg was.
• Het gedrag van uw kind kan een traumatische toestand of gebeurtenis oproepen. Voorbeeld: Als je als kind je arm hebt gebroken bij het beklimmen van een klimrek en je bang bent elke keer dat je kind naar de speeltuin gaat.
• Het gedrag van uw kind activeert de lens van angsten en verlangens. Voorbeeld: als een van mijn kinderen het andere kind 's nachts wakker maakt, niemand slaapt en iedereen huilt en ik vrees dat ik geen volwassen tijd heb en ik de oude ik volledig ben kwijtgeraakt nu ik een ouder ben.

Om een ​​gevoel van controle over je emoties te krijgen, moet je eerst kunnen herkennen en anticiperen op wat voor soort situaties waarschijnlijk hotspots en emotionele reacties bij je zullen veroorzaken.

Kristin Race, Ph.D. en auteur van Mindful Parenting: eenvoudige en krachtige oplossingen voor het opvoeden van creatieve, betrokken, gelukkige kinderen in de hectische wereld van vandaag stelt dat er belangrijke factoren zijn voor opmerkzame ouders.

Drie sleutelfactoren voor mindful ouderschap

1. Let op je eigen gevoelens als je in conflict bent met je kind
Denk aan uw meest recente ruzie of een frustrerende situatie met uw kind. Welke gevoelens worden getriggerd? Ben je boos, beschaamd, beschaamd? Probeer je emotie of trigger als een golf te ervaren - komen en gaan. Probeer de emotie niet te blokkeren of te stoppen. Duw het niet weg. Oordeel of verwerp het niet. Probeer de emotie niet rond te houden. Klamp je er niet aan vast. Maak het niet groter dan het al is. Je bent niet je emotie en je hoeft niet naar die emotie te handelen. Wees er gewoon, volledig bewust van. Herinner jezelf eraan dat je jezelf of je kind niet de schuld hoeft te geven van wat er is gebeurd.

Probeer vervolgens het conflict door de ogen van uw kind te zien. Als je geen goedheid in je kind kunt zien tijdens een driftbui of ruzie, denk dan aan een moment waarop je je verbonden voelde met je kind en vriendelijk reageerde. Probeer die versie van uw kind te onthouden wanneer u wordt getriggerd.

Probeer, terwijl u de hele dag bezig bent, op te merken wanneer u zich angstig of geïrriteerd begint te voelen. Dat kan een signaal zijn dat je getriggerd wordt. Zodra u uw triggers weet, kunt u doorgaan naar de volgende stap.

2. Leer te pauzeren voordat je boos reageert
Het meest uitdagende en belangrijkste onderdeel van mindfulness is om die rustige ruimte te vinden in het heetst van de strijd. We oefenen het vinden van deze ruimte door onze aandacht te richten op ons lichaam en onze adem, omdat emoties zich uiten als veranderingen in lichaam of adem. Wanneer we vertragen en ons concentreren op ons lichaam en onze ademhaling, is er een fysiologische verandering die onze reflexieve reacties vermindert en de capaciteiten van onze prefrontale cortex vergroot.

Dit alles leidt tot een kalmere geest waar je de ruimte kunt vinden om met de emotie te zitten. Wanneer we in staat zijn om te pauzeren, kunnen we de emoties ervaren als sensaties in ons lichaam zonder ze te voeden door ons te concentreren op de trigger. In die ruimte kunnen we onszelf eraan herinneren om te ademen en onze gedachten terug te brengen naar het huidige moment, en er dan voor kiezen om te reageren hoe we willen en niet te reageren omdat we geen controle meer hebben.

3. Luister aandachtig naar het standpunt van een kind, zelfs als het het er niet mee eens is
Je kind gaat zich als een kind gedragen! Dit betekent dat ze niet altijd in staat zullen zijn om hun gevoelens te beheersen. Kinderen leren nog steeds hoe ze moeten reguleren (eigenlijk de meeste volwassenen ook) en hebben andere prioriteiten dan jij. Hun gedrag zal soms op je knop drukken, en dat is oké.

Het probleem is wanneer volwassenen zich ook als kinderen gaan gedragen. Als we in plaats daarvan bewust kunnen blijven - wat betekent dat we onze emoties opmerken en ze voorbij laten gaan zonder ernaar te handelen - modelleren we emotionele regulatie en leren onze kinderen door naar ons te kijken.

Leren pauzeren voordat je reageert, vergt oefening en ons vermogen om onze emoties te beheersen verandert afhankelijk van wat er elke dag gebeurt. Daarom is zelfzorg zo belangrijk. We kunnen niet alles van onszelf elke dag uitstorten en nooit de tijd nemen om weer bij te vullen. Veel ouders voelen zich schuldig omdat ze voor hun eigen behoeften zorgen. Dat is niet egoïstisch - het is noodzakelijk. Maak van jezelf een prioriteit, want hoe beter je je voelt, hoe beter je in staat zult zijn om de frustraties die zich voordoen te beheersen.

Het is belangrijk om te leren hoe u uzelf kunt helpen en hoe u aan uw emotionele behoeften kunt voldoen. Voorbeelden van zelfzorg kunnen variëren van dingen als een time-out nemen door je te verstoppen in de badkamer als je je kinderen niet aankan (wat ik gisteravond deed), een paar minuten diep ademhalen of de televisie zo zetten dat je en je kind krijgt een pauze om in een dagboek te schrijven, een douche te nemen, een wandeling te maken of met je partner of een vriend te praten.

En soms kunnen we onszelf niet op tijd betrappen en reageren we op manieren die we betreuren. Op die momenten kunnen we onze kinderen verontschuldigen nadat we tegen ze hebben geschreeuwd, want we zijn nog aan het leren en ouders maken ook fouten.