Elkaar begrijpen: het eerste deel van de State of The Union-bijeenkomst


Elkaar begrijpen: het eerste deel van de State of The Union-bijeenkomst

Hoe jij en je partner ruzie maken, heeft rechtstreeks invloed op hoe emotioneel verbonden en gepassioneerd je relatie is.


Na vier decennia onderzoek naar duizenden paren, merkte Dr. Glory op dat de Meesters van Relaties anders vochten dan de Rampen. De meesters concentreerden zich op afstemming op elkaar door te proberen te begrijpen voordat ze problemen gingen oplossen, terwijl de rampen consequent overgingen in de vier ruiters: kritiek, minachting, defensief gedrag en tegenwerking.

Om echtparen te helpen met het navigeren door problemen zoals de Meesters in plaats van de Rampen, organiseerde Dr. Glory een wekelijkse bijeenkomst genaamd 'The State of the Union'.

Houd je eigen staat van de Unie

De eerste stap is een pre-conflict warming-up. Door je aan het begin van het gesprek te concentreren op de positieve aspecten van je partner en je relatie, herinner je jezelf eraan dat je voor elkaar vecht, niet tegen elkaar.

Door te beginnen met deze lieve woorden van bevestiging, begin je opzettelijk je ontmoeting vanuit een plek van rust. (Het is bijna onmogelijk om tegen je partner te schreeuwen als je hem alle dingen vertelt die je leuk vindt aan hem.)


Spreek vervolgens een spanningsveld af om over te praten en werk samen om te beslissen wie als spreker en wie als luisteraar begint. De spreker zal gedurende een paar minuten zonder onderbreking hun perspectief op de gebeurtenis delen terwijl de luisteraar aantekeningen maakt op een notitieblok over wat de spreker zegt.

Als je onze State of the Union Column hebt gevolgd, ben je bekend met de zes mentaliteitsveranderingen die Dr. Glory aanbeveelt voor de spreker en de luisteraar om effectieve conflictoplossing te bevorderen. Op basis van het analyseren van gelukkige koppels in zijn Love Lab, ontwikkelde hij een acroniem, A.T.T.U.N.E., om deze mentaliteitsveranderingen samen te vatten:


Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door The Glory Institute (@gottmaninstitute) op 7 maart 2019 om 16:47 PST

Elke partner krijgt een tijd om te spreken en een tijd om te luisteren terwijl u de verschillende stadia van uw meningsverschil doorloopt. Wanneer het jouw beurt is om te spreken, krijg je het woord zolang als je nodig hebt om je gevoelens en perspectief volledig te uiten over welk onderwerp je ook hebt gekozen om te bespreken.


Dit is niet het moment om uw partner te overtuigen of een oplossing aan te bevelen. Ik weet dat het moeilijk is om weerstand te bieden aan het oplossen van het probleem op dit punt, maar we weten uit het onderzoek van Dr. Glory dat hetcontraproductiefproberen problemen op te lossen voordat elke partner zich begrepen voelt.

Als jij de spreker bent, volg dan dit recept voor succes:

Ik voel [noem een ​​emotie], over [een specifieke gebeurtenis], en ik heb [noem een ​​positieve behoefte] nodig.

Nadat de spreker een paar minuten heeft gesproken, laat u de luisteraar reflecteren op wat hij heeft gehoord en bevestigt u dat hij begrijpt wat de spreker heeft gezegd. Een vraag die ik de luisteraar aan de spreker laat stellen, is: 'Heb ik het goed begrepen?'


Als de luisteraar de spreker begrijpt, begin je dan in te leven door te zeggen:

“Het is logisch dat je [x] voelt voor [y] en dat je [z] nodig hebt. Zo zou ik me ook voelen.”

Laat daarna de spreker en luisteraar van rol wisselen. Als jullie allebei de A.T.T.U.N.E. vaardigheden in de praktijk, het zal niet klinken als een 'normaal' gesprek. In het begin kan het zelfs ongemakkelijk aanvoelen, maar als je manier van omgaan met conflicten niet heeft gewerkt, dan is het misschien tijd om een ​​nieuwe 'normaal' te ontdekken voor het aangaan van conflicten met elkaar.

Een staat van de Unie in actie

Emily en Kris zijn vijf jaar getrouwd en hebben een zoontje van drie. Emily werkt fulltime buitenshuis in een veeleisende baan, terwijl Kris parttime vanuit huis werkt en voor hun zoon zorgt. Wanneer Emily rond 16.00 uur thuiskomt van haar werk, vertrekt ze om 17.00 uur om naar de sportschool te gaan en deel te nemen aan gemeenschapsgroepen en evenementen, en komt pas rond 9 uur thuis. Omdat ze het druk heeft, is ze vastbesloten om in bed te liggen om 21:15 uur. Elke keer dat Emily zich klaarmaakt om het huis te verlaten, ontstaat er een vervelende cyclus van conflicten. Emily voelt zich niet gewaardeerd, Kris voelt zich verwaarloosd.

Hun State of the Union-bijeenkomst staat in het teken van samen tijd. Emily wil dat Kris stopt met elke avond met haar te vechten. Kris wil doordeweeks meer een bijdrage van Emily met het huis, hun zoon en hun relatie. Voordat ze tot overeenstemming kunnen komen, moeten ze elkaar uithoren.

Dit is hoe hun gesprek verliep met Emily als spreker en Kris als luisteraar:

Emilie: Ik ben echt gekwetst en gefrustreerd als ik het huis verlaat. Ik wou dat je de tijd zou nemen om contact met me op te nemen tussen werk en wanneer ik weer moet vertrekken. [Een kritiek omzetten in een wens.] Ik ben uitgeput door het werk en onze dagelijkse strijd maakt het moeilijk om weer aan dit onderwerp te werken. [Bewustzijn: gebruik van 'ik'-verklaringen.]

Kris: Hmm, dus je voelt je gefrustreerd over onze ruzies en je wilt dat ik tijd met je doorbreng voordat je weer vertrekt?

Emilie: Juist. Ik wil dat je vriendelijk tegen me praat.

Kris: Oké, kun je me een voorbeeld geven? [Begrijpen: Kris gaat er niet vanuit dat hij weet hoe hij het probleem moet oplossen en concentreert zich in plaats daarvan op ervoor te zorgen dat hij haar duidelijk begrijpt.]

Emilie: Ja tuurlijk. Ik wil dat je me naar mijn dag vraagt ​​en luistert. Ik heb een erg veeleisende baan om ons gezin te onderhouden en ik voel me eenzaam omdat ik bang ben om iets tegen je te zeggen omdat het een gevecht kan worden. Ik wil het gevoel hebben dat ik met je kan praten.

Kris: Oké, dus je wilt dat ik je vragen over je dag stel en luister?

Emilie: Ja. Daar verlang ik echt naar.

Kris: Ik snap het. Ik echt. Je werkt de hele dag hard en dan moet je thuiskomen om te vechten. Dat is moeilijk. [Empathie.]

Emilie: Het is echt.

Kris Voel je je begrepen?

Emilie: Ik doe.

Kris: Is er meer aan deze kwestie? [Begrijpen: ervoor zorgen dat het probleem volledig wordt uitgelegd.]

Emilie: Er is. Ik weet dat je thuis hard werkt en veel moet regelen. Je hebt Jacob en houdt het huis op orde. [Met respect voor het perspectief van Kris.] Ik wil ook dat je waardeert wat ik voor het gezin doe. Ik wil me gerespecteerd voelen voor het werk dat ik doe. [Positieve behoeften aangeven.]

Kris: Ik denk dat ik je harde werk al een tijdje niet heb erkend, hè? [Niet-defensief luisteren.] Het is voor mij logisch dat u door mij gerespecteerd en erkend wilt worden voor het werk dat u doet. Je bent een high-level, high-presterende executive.

Emilie: Ja! Ik waardeer je respect echt en... hoe heet het?... Oh! Bewondering. Daardoor voel ik me geliefd.

Kris: Ik begrijp dat helemaal. Ik begrijp waarom als je je niet gerespecteerd en gewaardeerd voelt, je je niet geliefd voelt. Dat is balen dat je je zo hebt gevoeld. Mijn excuses. [Empathie.

Emilie: Bedankt dat je dat zegt. Dat is alles wat ik heb voor nu. Wat heb je nodig?

Kris wordt nu de spreker en Emily de luisteraar:

Kris: Je bent nooit thuis en brengt zelden tijd door met Jacob en mij. [Hij gebruikt 'jij'-verklaringen die beschuldigend zijn. Geen goed begin.]

Emilie: Dat is niet waar. Als ik thuis ben, breng ik mijn tijd door met Jacob en jou. [Defensiviteit. Dit weerhoudt haar ervan Kris te begrijpen.]

Kris: Je bent maar een uur per dag thuis. Dan kom je thuis en ga je naar bed. [Meer aanvallende 'jij' uitspraken.]

Emilie: Kunnen we nu even pauzeren? Ik voel me aangevallen. Ik kan moeilijk luisteren en ik hoor niet wat je hierin voelt. [Emily voelt zich overspoeld, dus vraagt ​​ze om een ​​pauze om te proberen hun gesprek weer op de rails te krijgen.]

Kris: Ja. Misschien is een pauze het beste. Ik zeg veel 'jij'-uitspraken en ik weet dat ik dat niet zou moeten doen. [Verantwoordelijkheid nemen.] Wil je dit over 20 oppikken? Ik ga wandelen.

Emilie: Dat werkt voor mij.

Waarschuwing: als er overstromingen optreden, pauzeer dan de discussie over het conflict en neem een ​​pauze. Wanneer emoties gespannen zijn, wordt ons intellect onzin en kun je kwetsende dingen zeggen waar je later spijt van zult krijgen. Als je een pauze neemt, zorg er dan voor dat beide partners een tijd afspreken om dit conflict opnieuw te bekijken en er samen doorheen te werken.

Toen Kris en Emily terugkwamen nadat ze zichzelf hadden gerustgesteld, gebeurde er het volgende:

Kris: Ik voel me gefrustreerd over mezelf dat ik je heb aangevallen en het moeilijk voor je heb gemaakt om te luisteren. Dit is een moeilijk onderwerp om over te praten. Ik ga me concentreren op wat ik voel.

Emilie: Bedankt. Dat waardeer ik.

Kris: Ik voel me echt boos en verwaarloosd. Ik ben niet boos dat je succes hebt met je praktijk. Ik ben eigenlijk trots op je. [Een waardering uiten. Benoemen dat er twee kanten zijn aan elk conflict en beide zijn geldig.]

Emilie: Aww. Bedankt.

Kris: Geen dank. Ik denk dat ik boos ben over hoe weinig tijd ik krijg om met je door te brengen. Het voelt alsof ik geen tijd heb om te lachen en gek met je te zijn en dus als we samen zijn, vecht ik met je. Ik denk dat Kyle gelijk had toen hij zei dat ik met je vecht omdat ik vecht voor onze relatie. Ik moet me echt met je verbonden voelen en meer tijd met je doorbrengen. Het is moeilijk als het voelt alsof ik dat in minder dan een uur per dag moet stoppen en die tijd moet worden gedeeld met Jacob. Ik wil dat we meer tijd samen vrijmaken, alleen voor ons tweeën.

Emilie: Ik snap het. Ik ben nooit thuis. Ik werk van 19.00 tot 16.00 uur en dan na een snel diner ga ik naar de sportschool en woon ik de andere gemeenschapsdingen bij waar ik deel van uitmaak. Het is heel logisch voor mij waarom je vecht. Het klinkt alsof je vecht om meer tijd met mij door te brengen. Is dat juist?

Kris: Ja. Ik heb meer tijd met je nodig. [Kritiek omzetten in een wens.]

Emilie: Ik begrijp dat. Ik zou ook meer tijd met jou kunnen gebruiken. Jij en ik hebben het gehad over hoe mijn familie me alleen genegenheid toonde toen ik grote dingen bereikte, dus ik denk dat ik het daarom altijd zo druk heb: omdat ik probeer je genegenheid te verdienen.

Kris: Ja. Ik kan dat zien. Ik weet dat het een van je 'ruwe plekken' is. [Tolerantie.]

Emilie: Het is. Even kijken of ik je goed begrijp. Dus je bent boos en voelt je verwaarloosd omdat ik het zo druk heb dat je nooit tijd hebt om plezier met me te hebben zoals we deden in de eerste twee jaar van ons huwelijk, toch? [Begrip.]

Kris: Dat is het!

Emilie: Dat is voor mij volkomen logisch. Ik zou ook graag meer plezier met je hebben. [Empathie.]

Zoals alle stellen hadden Kris en Emily een paar misstappen, maar over het algemeen waren ze in staat om naar elkaar te luisteren en zich in te leven. Nu ze begrijpen waar elkaar vandaan komen, zijn ze klaar om oplossingen voor dit conflict te overwegen.

Nadat je het eerste deel hebt afgerond, ben je klaar om te leren hoe je het volgende deel van je State of the Union-bijeenkomst moet aanpakken: probleemoplossende problemen in je relatie.

Schrijf je hieronder in om onze blogposts direct in je inbox te ontvangen.

  • Naam* Eerst Laatste
  • E-mail* Voer email in Bevestig Email
  • Naam Dit veld is voor validatiedoeleinden en moet ongewijzigd blijven.