Czy jesteś dziś samotny?: Samotność w małżeństwie

Samotność jest wspólne doświadczenie . W 2019 roku 61% Amerykanów przyznało, że jest samotne. Czterdzieści siedem procent dorosłych stwierdziło, że czasami lub zawsze czuje, że ich związki nie mają sensu. MDLinx , serwis informacyjny dla lekarzy informujących o samotności, nazwał to „epidemią” i zauważył, że te statystyki są „dwukrotnie większe niż liczba dotkniętych samotnością kilkadziesiąt lat temu”.

Być może nie ma lepszego uczucia niż radzenie sobie z samotnością wywołaną poczuciem odłączenia od współmałżonka. Wielu moich klientów opisuje uczucie samotności, gdy znajdują się w tej samej przestrzeni co ich partner, ale nie mogą się połączyć. Kiedy wyrażają poczucie izolacji, ich słowa są często krytykowane lub źle rozumiane przez jedyną osobę, która, jak mieli nadzieję, zareaguje ze współczuciem.

Na przykład 42-letnia Madelaine przez wiele lat żyła w mieszanej rodzinie z intensywnym uczuciem oderwania od Joshuy (nie są to ich prawdziwe imiona) w wieku 41 lat. Rozważała rozwód. Niestety, kiedy była wystarczająco podatna na omówienie swojej samotności podczas sesji doradczej dla par, poczuła, że ​​Joshua umniejszał jej uczucia, krytykował ją lub okazywał pogardę.

Joshua ujął to tak: „Jak można czuć się samotnym, kiedy mieszkamy w tym samym domu, a nawet spędzamy czas w tym samym pokoju? Co z tobą nie tak?''

Szukała najlepszego sposobu na wyrażenie swoich uczuć bez narzekania lub narzekania. Madelaine odpowiedziała: „Czuję się, jakbym rozmawiała ze ścianą, ponieważ albo rozmawiasz przez telefon, albo wydajesz się niezainteresowana tym, co mam do powiedzenia. Podniesienie głosu to jedyny sposób, w jaki mogę zwrócić twoją uwagę.

Według dr med. Frank J. Ninivaggi, zastępca lekarza prowadzącego w szpitalu Yale-New Haven, ludzie, którzy czują się samotni w każdym wieku, uważają, że inni ich nie słuchają, nie traktują ich poważnie lub nawiązują kontakt wzrokowy. Czują również, że inni albo wyraźnie, albo pośrednio je odrzucają. Ta percepcja, niezależnie od tego, czy odzwierciedla rzeczywistość, czy nie, wzmacnia poczucie oddzielenia, odrzucenia i niewygodnej izolacji.

Wspieranie emocjonalnej intymności i więzi w małżeństwie

W „Nauce o zaufaniu” dr John Glory wyjaśnia, że ​​praktykowanie emocjonalnego dostrojenia może pomóc ci pozostać w kontakcie pomimo dzielących cię różnic. Oznacza to zwracanie się do siebie nawzajem poprzez okazywanie empatii, odpowiednie reagowanie na prośby o połączenie i nie bycie defensywnym. Zadawanie partnerowi pytań otwartych to również świetny sposób na zwiększenie emocjonalnej bliskości. Jeśli zadajesz pytania, które wymagają odpowiedzi tak lub nie, zamykasz drzwi do intymnego dialogu. Innymi słowy, nie spiesz się i kochaj się ze swoim partnerem słowami. Możesz także zadawać pytania takie jak „Opowiedz mi więcej o swoim dniu”.

Historia Madelaine i Joshui pokazuje, jak ważne jest, aby móc zwrócić się do partnera, gdy starają się o połączenie. Według dr. Johna Glory'ego skłonność do zwracania się w stronę partnera jest podstawą zaufania, miłości i intymności. Po przestudiowaniu tysięcy par przez ponad 40 lat odkrył, że mamy trzy sposoby reagowania na propozycje partnera. Zwrócenie się w stronę partnera to niesamowity sposób na pogłębienie intymności i zmniejszenie izolacji.

Przykład oferty

'Miałem ciężki dzień. Czy możesz ugotować dziś kolację, chociaż powiedziałem, że zrobię?

Zwrócenie się w kierunku odpowiedzi

Ten rodzaj odpowiedzi wzmacnia twoją emocjonalną więź z partnerem.

• „Też jestem zmęczona, ale mogę podgrzać resztki i zrobić sałatkę, ponieważ wyglądasz na pokonaną”.

Odwracanie się przeciwko odpowiedziom

Inną opcją jest odwrócenie się od prośby partnera o uwagę, zachowanie defensywy lub zamknięcie go.

• „Obiecałeś gotować dziś wieczorem . Nie widzisz, że oglądam wiadomości?

Odrzucanie odpowiedzi

Ta ostatnia opcja może spowodować rozłączenie i urazę między partnerami.

• Podnosząc gazetę, gdy twój partner podchodzi do ciebie.

Po wyjaśnieniu, jak ważne jest zwracanie się do siebie nawzajem z Madelaine i Joshuą, zaczęli czuć się na tyle bezpieczni i bezpieczni, by prosić o to, czego potrzebują w pozytywny sposób. Na przykład Madeline powiedziała Joshui podczas sesji: „Czuję się zraniona, gdy skanujesz swój telefon, gdy jemy kolację, i naprawdę byłabym wdzięczna, gdybyś go wyłączyła, abyśmy mogli porozmawiać”. W odpowiedzi Joshua był w stanie podzielić się swoimi uczuciami z Madelaine, gdy poczuł się krytykowany i powiedział: „Zamiast mnie krytykować, czy możesz mi powiedzieć, czego chcesz w bardziej pozytywny sposób?”

W rzeczywistości zwracanie się do siebie nawzajem może być antidotum na samotność w małżeństwie. Promuje poczucie bliskości, więzi i poczucia bezpieczeństwa ze współmałżonkiem. Ponieważ każdy związek jest napięty, wiedza, że ​​ufacie sobie na tyle, by wspólnie przechodzić wyzwania, jest spoiwem, które może was trzymać razem. Zwracanie większej uwagi na prośby partnera o połączenie może zmniejszyć poczucie izolacji i poprawić jakość twojej więzi.