Onzichtbare lasten: wat doet pijn en wat helpt mensen met chronische pijn


Onzichtbare lasten: wat doet pijn en wat helpt mensen met chronische pijn

Wereldwijd lijden ongeveer 1,5 miljard mensen aan chronische pijn . Ondanks hoe wijdverbreid deze strijd is, worden veel mensen nog steeds geconfronteerd met oordeel en ongeloof van anderen, wat hun fysieke en emotionele pijn alleen maar verergert.


Waarom oordelen mensen zo snel?

Net als bij geestelijke gezondheid, kunnen de gevolgen van 'onzichtbare' pijnaandoeningen moeilijk te herkennen zijn en veel gecompliceerder dan het traditionele medische model kan behandelen. Het is zo moeilijk om iemand te zien lijden waar we om geven. Dit kan angst en schuld veroorzaken. Patiënten en partners de schuld geven van hun pijnlijke aandoeningen veroorzaakt echter emotionele schade en kan de symptomen verergeren.

Soms is het hersenloosheid of vergeetachtigheid die schade veroorzaakt, zoals toen mijn tienerzoon zich afvroeg waarom ik om hulp vroeg nadat ik was gevallen en een zenuw in mijn rug had bekneld. Hij vergat echt dat deze simpele taken pijn voor me veroorzaakten, omdat ik er in zijn ogen goed uitzag.

Het kan moeilijk zijn om de partner of verzorger te zijn van iemand die soms niet 'op gewicht kan komen' vanwege fysieke of mentale gezondheidsproblemen. Je hebt het recht om je soms gefrustreerd en overweldigd te voelen. In deze toestand is het zo gemakkelijk om uit te halen naar je geliefde met de vier ruiters van de Apocalyps, zoals Dr. John Glory deze vier negatieve reacties beschrijft: defensief, kritiek, minachting en tegenwerking. Maar niet alleen zijn deze voorspellers van een verbroken relatie, maar vooral minachting kan een toch al kwetsbaar immuunsysteem verder in gevaar brengen. Vanuit een polyvagaal perspectief is dit omdat de perceptie van veiligheid essentieel is, niet alleen voor sociaal welzijn, maar ook voor een optimale gezondheid.

Hoe komen we weer op het goede spoor?

Om de gezondheid van de relatie en van elkaar te behouden, is het zo belangrijk om reparaties uit te voeren en samen te komen om te rouwen, in het besef dat niemand de schuld heeft. De Glory's hebben een aantal geweldige middelen gecreëerd om effectieve reparaties uit te voeren. Terwijl mensen door de stadia van rouw gaan, is er acceptatie. Van hieruit kunnen we de mogelijke kansen of lessen binnen deze crises vinden en duidelijk identificeren welke aanvullende ondersteuning we kunnen aanpassen aan dit nieuwe normaal.


Wat helpt echt?

Trauma-geïnformeerde artsen en specialisten kunnen het verband tussen trauma en pijn erkennen. Ze verminderen ook het risico op verdere schade.

Het hebben van een ondersteunende partner, vrienden of familieleden kan het verschil maken in de wereld. Alle mensen met wie ik sprak waren het er unaniem over eens dat het nuttigste was om te weten dat hun partners hun toestand serieus namen en hen steunden door te pleiten voor goede medische zorg. Door hen naar het ziekenhuis of naar doktersafspraken te brengen, werd de relatie verder versterkt. Als er iemand aanwezig is om vragen te stellen en aandachtig naar instructies te luisteren op een moment dat mensen zich overweldigd voelen door de pijn en/of de onzekerheid van hun prognose, vermindert het gevoel van isolement en maakt het patiënten klaar voor succes thuis.


Hoewel de huidige pandemie de begeleidingen moeilijker kan maken, kun je nog steeds ondersteuning bieden door je partner te helpen een lijst met vragen voor de dokter te maken en op de parkeerplaats te wachten terwijl ze een afspraak hebben.

Een andere krachtige buffer voor relaties is Glory's 'Culture of Appreciation'. Het erkennen van de inspanning en het geschenk van de aanwezigheid van je partner of geliefde in plaats van wat ze doen, draagt ​​in grote mate bij tot het behouden van liefde en wederzijdse waardering en het behouden van de eigenwaarde van een chronische pijnlijder.


Veel van de mensen met wie ik sprak, spraken over de schaamte die ze voelden over veranderingen in hun lichaam, zoals gewichtstoename, huiduitslag, zwelling of fysieke misvormingen. Door te lachen en te horen dat ze mooi waren door hun partners, werd deze schaamte verlicht en werden ze afgeleid van de pijn.

Een laatste woord

Er komt niets goeds voort uit het minimaliseren van iemands pijn en het pushen van mensen met chronische pijn en/of lichamelijke ziekte om meer te doen. Zoals Trena Seymour in haar beschrijft artikel , 'Uiteindelijk betalen we voor morgen voor wat we vandaag doen.' Het leidt vaak tot slopende tegenslagen en anticiperende angst voor alledaagse taken. Dit kan fobieën veroorzaken en iemands wereld doen krimpen.

Het is zo belangrijk als je chronische pijn hebt om te leren luisteren naar je lichaam en je grenzen te respecteren. Een nuttig boek is Dr. Gabor Mate's 'When the Body Says No: The Stress Disease Connection.' Jij alleen bent de expert over jou. Ongewenst medisch advies is nutteloos en kan zelfs gevaarlijk zijn.

Ondanks wat anderen misschien zeggen of doen, onthoud altijd dat dit niet jouw schuld is. Dit is alleen 'voor nu'. Morgen zou een betere dag kunnen zijn. Remissie of een volledig herstel is mogelijk, maar alleen als we vandaag zachtaardig zijn voor onszelf, luisteren naar de wijsheid van ons lichaam en werken aan het helen van elk onderliggend trauma. Emotion Freedom Technique (tikken) en Internal Family Systems Therapy kunnen resultaten opleveren bij het verminderen van chronische pijn.


Onze grenzen toegeven betekent niet dat we falen. Het betekent dat we in de genade zijn gevallen. Dit is zoveel gemakkelijker te doen met een ondersteunende gemeenschap die onze ervaringen valideert en concrete hulp biedt om de last te verlichten.