Waarom u de behoeften van uw partner moet accepteren

De eerste keer dat minachting in mijn huwelijk opdook, was het stil, neerbuigend en het kwam van mij.

Ik had plannen gemaakt met mijn vrienden en belde mijn man om hem een ​​goede dag te wensen toen hij vroeg: 'Wanneer hoor ik van je?'

Die ene vraag rammelde elk onafhankelijk bot in mijn lichaam.

Wat bedoelde hij: 'Wanneer zou ik van je horen?' Hij hoorde van mijnu. Ik zou bij mijn vrienden zijnlater. Dat was het hele punt van mij bellen!

Ik verwachtte pas de volgende dag weer met hem te praten.

'Hoe bedoel je, we praten pas morgen?' hij vroeg. 'Ik dacht dat we vanavond zouden praten, aangezien we elkaar later niet zien.'

En toen zei ik het. “Werkelijk?'

Ik begreep gewoon niet zijn idee van inchecken, contact houden of emotioneel verbonden blijven terwijl je uit elkaar bent. Ik was jarenlang vrijgezel voordat ik hem ontmoette. Ik was niet gewend om met iemand in contact te blijven en ik zag dat niet als een weerspiegeling van hoe ik me voor hem voelde.

ik zou kunnen zijnverliefdmet hem en nog steeds nietnodig hebbenmeerdere keren per dag met hem praten.

Dat was echter niet zijn stijl. Hij moest regelmatig verbinding maken.

Over onze kernbehoeften valt niet te onderhandelen

Succesvolle relaties komen neer op basisvragen over onze kernbehoeften:

• Wat heb ik nodig in een relatie om me geliefd, gelukkig, voldaan en veilig te voelen?
• Wat heb je nodig in een relatie om hetzelfde te voelen?
• Ben je bereid om in deze relatie aan mijn behoeften te voldoen?
• Ben ik bereid de jouwe te ontmoeten?

Als onze partners niet in onze behoeften willen voorzien, kan de relatie niet floreren. Als we niet bereid zijn om aan de behoeften van onze partner te voldoen, blijft het resultaat hetzelfde.

Het maakte niet uit of de behoefte van mijn man aan een regelmatige verbinding mijn gevoel van onafhankelijkheid op de proef stelde. Het maakte niet uit of ik geloofde dat het een waardevolle behoefte was. Het deed er alleen toe of ik het was of nietgewilligom hem te geven wat hij nodig had.

Als zijn behoeften de mijne uitdaagden, als ik hem niet kon geven wat hij nodig had, of als ik het gewoon niet deed?wilom hem te geven wat hij nodig had, moest ik de deur openen.

Ik hield meer van hem dan dat ik moest inchecken.

Aan het eind van de dag hield ik meer van hem dan dat ik werd uitgedaagd door een regelmatige verbinding. Ik was bereid om aan zijn behoefte te voldoen om onze relatie te laten slagen.

Hoe aan onze behoeften wordt voldaan, is bespreekbaar

Toen ik mijn man ontmoette en we deze dingen voor het eerst uitwerkten, had ik een gekke baan met gekke uren. Ik kon niet veel garanderen in termen van regelmatig of consistent contact. Ik kon echter zeggen:

Ik houd van je. Jij bent belangrijk voor me. Ik begrijp dat je een hekel hebt aan het gevoel dat mijn drukke schema me ervan weerhoudt om aan je te denken. Ik wil niet dat je je zo voelt. Ik zal contact houden en ik wil dat je begrijpt dat ik op geen enkele manier kan beloven wanneer, voor hoe lang of hoe vaak ik dit zal kunnen doen.

Hier is het recept voor succes:

• Communiceer dat u de behoefte van uw partner begrijpt en waarom dit belangrijk voor hen is
• Herhaal waarom dit belangrijk voor je is
• Wees duidelijk over je eigen grenzen en limieten bij het voldoen aan de behoefte
• Communiceer wat uw partner in de toekomst van u kan verwachten
• Controleer samen met je partner of ze je grenzen begrijpen en ermee akkoord gaan

Dit is ontleend aan de Glory-Rapoport Conflict Blueprint voor het omgaan met conflicten in toegewijde relaties.

Duurzame relaties vereisen flexibiliteit

Samenwerken om aan elkaars behoeften te voldoen is een dans die een betekenisvolle en duurzame relatie kan creëren.

Succesvolle relaties vereisen een solide vriendschap, dus het helpt in het begin als er consequent aan de behoeften kan worden voldaan om vertrouwen en veiligheid tussen partners op te bouwen.

Als het gaat om het voldoen aan behoeften, zijn communicatie en compromissen een noodzaak.

Hoewel mijn baan nu minder belangrijk is en in veel opzichten minder veeleisend dan toen mijn man en ik voor het eerst met dit probleem werden geconfronteerd, heb ik nog steeds tijd nodig van mijn partner.

Communicatie is cruciaal:

Schat, ik weet dat je graag contact houdt. Ik heb een soort 'stap in mijn auto en rijd' soort dag. Ik moet mijn hoofd leegmaken en loskoppelen van alles en iedereen. Ik ga een tijdje weg, maar ik zal bellen zodra mijn hoofd helder is en je laten weten wanneer ik terug ben. Klinkt goed?

De sleutel hier is om rekening te houden met de behoeften van uw partner bij het uiten van de uwe.

Als u dit niet communiceert, loopt u het risico dat uw partner denkt dat u niet meer om u geeft, dat hun behoeften alleen een prioriteit zijn wanneer het u uitkomt, of een andere onbedoelde boodschap.

Soms zullen uw behoeften met elkaar in strijd zijn en moet u erover praten, onderhandelen en samen tot een compromis komen.

Relaties gedijen goed wanneer aan behoeften wordt voldaan en haperen wanneer dat niet het geval is. Dat feit is eenvoudigweg niet onderhandelbaar.