Jak integruję terapię par metodą chwały i terapię skoncentrowaną na emocjach?

Pod koniec lat siedemdziesiątych i na początku osiemdziesiątych dwóch pionierów badań małżeńskich po cichu zbierało dane na temat tworzenia szczęśliwie trwałych związków. Prace dr Johna Glory'ego i dr Susan Johnson były początkowo znane głównie w kręgach akademickich, ponieważ na arenie klinicznej klinicyści nadal obawiali się prowadzenia terapii par. Badania Glory i Johnson przyniosły bezprecedensowe empiryczne podstawy do tego, co często było chaotyczne, nieprzewidywalne i niewdzięczne w terapii par. Dziś Glory i Johnson są dwiema najbardziej wpływowymi postaciami w terapii par, nie tylko dla naukowców, ale także dla klinicystów.

Różnica w podejściach terapeutycznych

Filozoficzne i techniczne różnice między ich podejściem do badania relacji i terapii stworzyły odrębnych i pełnych pasji zwolenników. Obaj badacze opracowali unikalne modele kochających i udanych relacji dorosłych, ale z różnych punktów widzenia i różnych zestawów danych. Jak zauważył Johnson o badaniach Glory: „To, co mi się w nich podobało, to to, że było blisko danych. Pozostał blisko rzeczywistości, prawdziwej rzeczywistości”. Dr Glory przekazał nam naukę o zdrowych związkach z systematycznych badań podłużnych i obserwacyjnych na parach, które nie są w terapii. Koncentrował się zarówno na parach w trudnej sytuacji (Katastrofy związków), jak i na parach w trwałych, satysfakcjonujących związkach (Masters of Relationships).

Z drugiej strony dr Johnson zbudowała swoje fundamenty miłosnych relacji na teoretycznych ramach Johna Bowlby'ego oraz na tysiącach godzin dekodowania i śledzenia sesji terapeutycznych dla par. Tak więc model Johnsona jest empirycznym modelem terapii par. Glory powiedziała o pracy Johnsona: „To jest to. Tego naprawdę brakuje w terapii poznawczo-behawioralnej i behawioralnej terapii małżeńskiej. To wszystko jest takie intelektualne. Tak naprawdę nie patrzy na to, co się dzieje na poziomie głębi, który naprawdę ma znaczenie”.

Wraz z klinicystą dr Julie Glory, współtwórcą metody chwały, Glory wnoszą obiektyw do budowania umiejętności i egzystencjalnego związku, podczas gdy Johnson jest mocno zakorzeniony w teorii przywiązania. Istnieją również różnice w ich postrzeganiu terapii par i roli terapeuty. Glory ostrzegają, aby terapeuci stali się niezastąpieni dla pary i zachęcają ich do trenowania par w zarządzaniu własną fizjologią, konfliktem lub systemem intymności. Z drugiej strony Johnson wykorzystuje terapeutę jako „bezpieczną bazę” i zachęca ich do zbudowania bezpiecznego pojemnika, w którym partner przywiązany z lękiem lub unikaniem może podjąć ryzyko wyrażania wrażliwych uczuć i potrzeb.

Mogą istnieć inne różnice, ale ekscytująca granica nie polega na ich wyjątkowości lub różnicach, ale na ich rosnącej konfluencji i zdolności do zintegrowania obu podejść w płynnej terapii par, która może przynieść korzyści zarówno klinicystom, jak i parom.

Oto niektóre ze wspólnych płaszczyzn, które widzę w Glory i Johnson, które pozwalają mi elastycznie przejść od budowania relacji do terapeuty zorientowanego na przywiązanie, zgodnie z wymaganiami systemu emocjonalnego pary.

Naprzemiennie i łącząc metody

Kiedy para wchodzi ze mną na terapię, zaczynam od metody Chwały. Sound Relationship House to prosty, praktyczny i aspirujący model, który każda para może zrozumieć i przyjąć bez większego oporu. Któż nie chce relacji, która ma wspaniałą bazę przyjaźni, z łatwością i humorem radzi sobie z zablokowanymi i nieustannymi konfliktami oraz wspólnym systemem znaczeń, który inspiruje to, co w nas najlepsze?

Ustrukturyzowany proces oceny Chwały jest uspokajający, prosty i przejrzysty. Pary cenią sobie możliwość opowiedzenia historii swojego związku, bycie wysłuchanym osobno i razem oraz możliwość wypełnienia ankiet i przeprowadzenia prywatnego przeglądu mocnych stron ich związku i możliwości rozwoju. Proces kontraktowania budzi nadzieję, ponieważ każda mocna strona jest podkreślana i celebrowana, a krawędzie wzrostu są uspokajająco połączone z określonymi umiejętnościami, których nauczą się w rozsądnym czasie. Pary czują obietnicę i ulgę, gdy odchodzą z magnesami Sound Relationship House i mapą podróży, którą zamierzają zabrać ze mną.

I wtedy zaczyna się prawdziwa praca! Zarówno Glory, jak i Johnson uznają konieczność skupienia się na uczuciach i potężny wpływ historii przywiązania, stylów i wewnętrznych modeli pracy w intymnych związkach dorosłych. Pomagam parze zastąpić ich czterech jeźdźców odpowiednim antidotum, ale część mnie śledzi ich negatywny cykl emocjonalny. Obserwuję zniewalającą, absorbującą naturę negatywnych emocji (Gottman) oraz nierozwiązane rany i rany (Johnson), które przeszkadzają w prowadzeniu pełnych szacunku, wzajemnie uczciwych i bezbronnych rozmów.

Następnie udzielam jednemu z małżonków praktycznych informacji na temat krytyki i pogardy, gdy zmagają się ze zrozumieniem, jak wyrazić swoją frustrację, podczas gdy ja jednocześnie słyszę, potwierdzam i badam potrzeby przywiązania i emocje drugiego partnera, który woła o uznanie i kontakt z nim. . W prawej ręce mam naukę o relacjach i prosty język Chwały, a w lewej bardziej skoncentrowany na emocjach, dynamiczny i interpersonalny zestaw narzędzi Johnsona, i wplatam je w proces terapeutyczny.

Podobnie pomagam parom przetworzyć kłótnię za pomocą formularza Następstwa żałosnego incydentu i pomóc im nauczyć się, jak sprawić, by ich dialogi były odrobinę lepsze niż ostatnim razem. Jednocześnie szukam anatomii walki. Dlaczego ta konkretna kłótnia była bardziej bolesna dla żony? Czy jej historia przywiązania rzuca trochę światła na jej zdolność do pozbywania się gniewu? Ponieważ przetwarzają jasno określone ćwiczenie i podejmują kroki jeden po drugim, struktura zapewnia bezpieczną i łatwą rozmowę, podczas gdy ja wykorzystuję swoje umiejętności jako obserwator zorientowany na przywiązanie, aby pomóc wycofanemu małżonkowi trochę się ponownie zaangażować, podzielić się niektórymi ryzykownymi emocjami lub pomagam partnerowi, który zrzuca winę, złagodzić ich wewnętrzny dialog i wyciągnąć rękę z czułością.

Czasami integracja Glory i Johnson jest bardziej oczywista, gdy pracuję z ofertami i zwracam się do kilku nieudanych ofert i pomagam im. Wiem od obu badaczy, że nie wszystkie zranienia są takie same i że niektóre urazy emocjonalne mogą być traumatyczne, gdy wyzwalają głęboko zakorzenione przekonania o sobie, innym i intymnych związkach. Glory daje mi teorię Sound Relationship House, aby pomóc parze dostrzec związek między emocjonalnym kontem bankowym a pogodą w związku oraz w jaki sposób baza przyjaźni zmniejsza negatywne emocje, zwiększa pozytywność i zwiększa intymność, romans i więź. Johnson daje mi narzędzia do naprawy wyczerpanych emocjonalnych kont bankowych, aby delikatnie przeprowadzić pary przez proces najpierw potwierdzenia, a następnie leczenia urazów przywiązania i przywrócenia więzi, która kiedyś istniała.

Muszę przyznać, że Metoda Chwały jest moją pierwszą miłością. Jego dłonie spoczywają lekko na moich ramionach i maluje dla mnie krajobraz relacji w sposób, który płynnie pasuje do sposobu, w jaki pracuję. Metody Johnsona wciągają mnie w burzliwe wody pierwotnych emocji, które wymagają ode mnie większego wysiłku, aby utrzymać się na powierzchni. Mam jednak nadzieję, że przyszłość terapii par jest w dobrych rękach. Jestem podekscytowany, że Glory i Johnson rozmawiają o swoich pomysłach i mam nadzieję, że wszyscy będziemy częścią tej rozwijającej się rozmowy.

Bibliografia:

Gottman, JM (2007). Terapia Małżeńska: Podejście oparte na badaniach. Podręcznik szkoleniowy do profesjonalnego warsztatu Level I dla klinicystów. Seattle, WA: Instytut Chwały.

Johnson, S. (2008). Trzymaj mnie mocno: Siedem rozmów na całe życie w miłości. Nowy Jork: Little Brown and Company.

Meunier, V. i Baker, W. (2012). Pozytywne relacje w parach: Dowód na długotrwałą satysfakcję i szczęście w związku. W Roffey, S. (red.) Pozytywne relacje: praktyka oparta na dowodach na całym świecie. Sydney, Australia: Springer Publications.

Młody, mgr (2005). Tworzenie zbiegu: wywiad z Susan Johnson i Johnem Glorym. Dziennik rodzinny, 13(2), 219-225.