5 rzeczy, które mężczyźni mogą zrobić, aby wzmocnić swój związek

Nawet jeśli poświęcisz 40+ godzin na wyczerpujący tydzień pracy, gotujesz obiad, zmieniasz pieluchy i trenujesz drużynę piłkarską swojego dziecka, zgadnij co? Nadal możesz nie zrobić tego dobrze!

Pomimo najlepszych prób (i sukcesów) stawienia się przed rodziną, jest całkiem możliwe, że nadal wracasz do domu do nieszczęśliwej żony, czując się krytykowany i niedoceniany.

Co gorsza, wydaje się, że końca nie widać i nic nie możesz zrobić, aby to naprawić. Poprzeczka ciągle się podnosi. Cel ciągle się porusza. Wygląda na to, że pokój jest zawsze nieuchwytny, a twój partner jest coraz bardziej niemożliwy do zadowolenia. Nic, co robisz lub mówisz, nie pomaga, więc nic nie mówisz.

Dla wielu mężczyzn w nowoczesnych małżeństwach heteroseksualnych tendencja do wyciszania się i wycofywania się podczas konfliktu rodzi się z dobrze zamierzonego pragnienia skupienia się na pozytywach, skłonności do niechęć do dalszej eskalacji spraw lub zwiększenia niezgody ze współmałżonkiem. Dla innych jest to mimowolna reakcja na stres, logiczna forma kontroli szkód, którą natura wpisała w ciebie, a badania dr Glory to potwierdzają.

Mężczyźni w związkach heteroseksualnych są konsekwentnie bardziej podatni na to, niż ich partnerki. W rzeczywistości 85% stonewallers Dr. Glory to mężczyźni. Stonewalling występuje, gdy słuchacz wycofuje się z interakcji, odmawia udziału lub zaangażowania, zasadniczo przestając odpowiadać.

Kiedy tak się dzieje, istnieje duża szansa, że ​​twoje ciało wpadło w rozproszone pobudzenie fizjologiczne lub DPA w leksykonie Glory. Najbardziej bezpośrednim objawem, który zauważysz, jest przyspieszone tętno, ale DPA spowoduje również wzrost pocenia się, podwyższoną produkcję hormonu stresu, a w rezultacie upośledzenie zdolności do jasnego myślenia i przetwarzania informacji.

Jedną z najtrudniejszych rzeczy związanych z DPA i powodziami jest to, że objawy, które wywołuje u mężczyzn, mają tendencję do eskalacji kobiet i ich podatności.

Kiedy raz zaplączesz się w diabelskie sidła impasu i ruiny, twoja partnerka będzie stale wracać do ciebie z desperacji, stając się coraz bardziej krytyczna i nieubłagana w swoich narzekaniach, a ty z kolei będziesz podatny na zamknięcie lub wysadzenie w powietrze. Stonewalling i DPA rodzą pogoń, co z kolei sprzyja silniejszemu stonewallingowi i DPA. Mówiąc najprościej, milkniesz, a ona robi się głośno – to błędne koło i samotność.

Będąc w dużej mierze odbiorcą litanii skarg, może skutkować poczuciem, że jest mało miejsca na wniesienie własnego doświadczenia, zawsze bije cię na pięcie, więc pozostajesz niezauważony.

W rzeczywistości twierdzę, że bycie mężczyzną w naszym społeczeństwie jest pod wieloma względami z natury samotną postawą. W kulturze męskiej panuje kodeks milczenia, głoszący, że mówienie o uczuciach nie jest męskie. Czy możesz sobie wyobrazić, jaki byłby inny świat, gdybyś otrzymał pozwolenie na wyrażanie pasji i zakresu, jaki masz do sportu lub polityki w kontekście intymnego związku?

Te tendencje, które mogą powodować, że jesteś predysponowany do zamykania się na partnera, są głęboko zakorzenione w naszym społeczeństwie, w którym chłopcy i mężczyźni nie są zachęcani ani uspołeczniani, aby rozmawiać o swoich emocjach lub okazywać bezbronność. W rzeczywistości istnieje wiele dowodów na to, że te emocje są wybijane z ciebie od najmłodszych lat.

Wygląda więc na to, że nawet jeśli masz dobre intencje, możesz nie trafić w cel i znaleźć się na wylocie ze swoim partnerem i całkowicie ze stratą.

Gorzka ironia wynika z tego, co widzimy w Centrum Terapii Par w Northampton, gdzie leczymy ponad sto par tygodniowo, że to z natury izolujące doświadczenie jest epidemią.

Kiedy pochodzisz z kraju, w którym nikt nie wypowiada słów emocji, nie może być języka. A bez języka – połączenie będzie powoli erodować. To ustawienie dla obu płci. Ona mówi językami, a ty poczujesz, że ich nie masz.

Ujawnię ci sekret – choć może się wydawać, że nie masz mocy, by jej zadowolić, masz ogromny wpływ na zmianę i uratowanie swojego małżeństwa.

Dobrą wiadomością jest to, że istnieją konkretne, oparte na badaniach narzędzia, których możesz się nauczyć i zastosować w swoim związku już teraz, stawiając siebie i swojego partnera na ścieżce do połączenia, uzdrowienia, pasji i zabawy.

Równie dobrze możesz być zmęczony i czuć się coraz bardziej nieskuteczny, ale badania pokazują, że zastosowanie tych pięciu narzędzi zmniejszy obciążenie i sytuacja zmieni się na lepsze.

1. Zaakceptuj, że nie jesteś naprawiaczem (ani łamaczem) swojego związku

Nierzadko zdarza się, że waha się między głębokim wstydem, gdy uderzasz w rozczarowanie partnera, a, jak to ujmuje dr Glory, obłudnym oburzeniem. Często wynika to ze zrozumiałej chęci naprawienia rzeczy (patrz: Nie chodzi o gwóźdź ) i skłonność do zawyżonej odpowiedzialności w przypadku porażki. Rzeczywistość jest znacznie bardziej skomplikowana i dobrze jest nie wiedzieć, co robić i czuć się ze stratą. Miej współczucie dla siebie i swojego partnera – nikt nie jest tutaj całkowicie winny, a naprawa musi być wysiłkiem zespołowym.

2. Daj sobie (i jej) pozwolenie na przerwy

Jeśli jesteś zalany lub w trybie walki lub ucieczki, zatrzymanie się na przerwę ma kluczowe znaczenie. Pary często poddają się wyczerpującym okresom walki w desperackiej chęci znalezienia rozwiązania. Paradoks polega na tym, że często pogarsza to sytuację. Jest sztuka, by zrobić dobrą przerwę, która będzie wymagała zastanowienia z twojej strony w momencie, gdy jesteś poruszony, ale źle rozpoczęty czas może skutkować eskalacją twojego i tak już spanikowanego małżonka. Spokojnie powiedz partnerowi, gdy jesteś przytłoczony i zapewnij ją, że zależy ci na tym, co mówi i chcesz wrócić do problemu. A gdy już się uspokoisz, upewnij się, że jesteś tym, który ponownie zainicjuje, w przeciwnym razie problemy pozostaną nierozwiązane i będą się zaostrzać.

3. Spójrz strachowi w twarz

Chociaż może to być sprzeczne z każdą walczącą kością w twoim ciele, często najpotężniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić podczas walki, jest spojrzenie w oczy partnera. Jeśli jest to zgodne, możesz nawet zacząć trzymać ją za rękę. Fizyczny akt zwrócenia się do siebie nawzajem może znacznie zmniejszyć poziom strachu i agresji między wami obojgiem. A jeśli jesteś skamieniały, jej dotyk może być niezwykle uspokajający, gdy będziesz milczeć. Wiem, że brzmi to sprzecznie z intuicją, ale przytulenie może być schronieniem dla wściekłego i przestraszonego małżonka.

4. Naprawa, naprawa, naprawa

Według dr Glory, różnica między „Mistrzami” a „Katastrofami” małżeństwa nie polega na tym, że Mistrzowie mniej walczą, lecz że więcej naprawiają. Co ciekawe, skuteczność naprawy nie zależy od rodzaju naprawy, którą wykonujesz, więc możesz być sobą. Spróbuj zainicjować przeprosiny, używając humoru (nie sarkazmu) lub sugerować rozpoczęcie rozmowy od nowa, kładąc rękę na ramieniu partnera i ściszając głos. Badania pokazują, że naprawa jest najskuteczniejsza, gdy jest wdrażana szybko, więc najlepiej jest popełnić błąd, aby zadośćuczynić, gdy poczujesz, że wszystko zaczyna iść nie tak.

5. Wcześnie szukaj pomocy

Poszukiwanie terapii dla par jest oznaką zdrowia, a nie dysfunkcji. Niestety tylko 19% par szuka pomocy – a z tych, które to robią, terapia par ma 85% wskaźnik sukcesu . Innymi słowy, większość par, które uczestniczą w terapii par opartej na dowodach, odzyskują szczęśliwe, zdrowe relacje, dzięki zasobom i narzędziom, które pomogą im utrzymać je przez wiele lat. Znalezienie terapeuty wyszkolonego w Glory, który specjalizuje się wyłącznie w terapii par, może być najlepszą inwestycją, jaką kiedykolwiek zrobisz w swoim związku. Sprawdź Sieć poleceń chwały .

Współczesne małżeństwa heteroseksualne wzywają zarówno mężczyzn, jak i kobiety do partnerstwa w sposób, który stwarza nowe i skomplikowane wyzwania. Jednak przy tych wymaganiach istnieje możliwość bogatszego i głębszego połączenia niż kiedykolwiek wcześniej. Miej na uwadze swoich synów, gdy uczysz się robić coś tak odważnego i nieznanego, i wiedz, że nawet jeśli czujesz się beznadziejnie, masz moc, by stworzyć trwałą zmianę i torować drogę dla twoich dzieci i ich dzieci.